ميليونها زن در سراسر جهان آيندهء خود را در دست گرفته اند و فعالانه برای کسب حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سياسی خود مبارزه می کنند. ما زنان در حال سازماندهی خود هستيم و مبارزهء مشترک (برخی هنوز فردی) را به پيش می بريم و همواره ناچار به مبارزه عليه شرايط نامناسب زندهگی خود و تلاش برای کسب رهايی هستيم.امروز بشريت به همت زنان تمام جهان نياز دارد، به همت زنان کارکن، زنان بيکار، زنان استثمار شده و زنانی که مورد تبعيض قرار گرفته اند. برای راهپيمايی به سوی آينده يی که نويد برابری و خوشبختی می دهد. در تمام قاره ها به ويژه ما زنان هستيم که از استثمار و بحران های سيستم سرمايه داری رنج می بريم. ميليونها زن در افريقا، آسيا، آمريکا، اقيانوسيه و اروپا گرسنه اند. آنها از دسترسی به آموزش، بهداشت و سلامتی، مسکن، کار، امنيت اجتماعی، تفريح و به طور خلاصه از يک زندهگی متناسب با شان انسانی محرومند.
تغيير و تحولات بزرگ سال های اخير قادر نشده به معضلات و مشکلاتی که اکثريت بشر با آن روبروست، پاسخ دهند. برعکس: اين تغيير و تحولات در خدمت تمرکز ثروت و قدرت در دست تعداد اندکی از انسانها شده است. تضادهای سرمايه داری شديدتر شده است. گسترش انحصارهای بزرگ در سراسر جهان موجب تشديد استثمار و فرودستی همه جانبهء اکثريت عظيم کشورها و مردم آنها شده است. علم و تکنيک پيشرفته که ثمرهء قدرت خلاقهء مردم کارکن جهان است، فقط در خدمت رقابت قدرت های امپرياليستی برای بازارها و همچنين سلطهء سياسی و نظامی آنها قرار گرفته است. کشورهای امپرياليستی مناطق دارای منابع طبيعی و با اهميت استراتژيک را هرچه بيشتر و آشکارتر به تملک خود در می آورند. آنها حتی از تحريک تصادمات، هجوم و تجاوز به ملتها و دامن زدن به جنگ در ميان خلق ها لحظه يی ترديد نمی کنند و باعث و بانی نابودی و تخريب محيط زيست هستند. همهء اينها خصلت غارتگرانهء امپرياليزم را آشکار می سازد.میليونها زن در سراسر قاره ها به طور مستقيم، فقر، بيکاری، کار در مقابل دستمزد ناچيز و عدم امنيت حقوقی را تجربه می کنند. آنها يا از جنگها رنج می برند و يا به طور توده يی مجبور به آواره‌گی و ترک مناطق زندهگی خود هستند.آنها اغلب با کمبود آب آشاميدنی، هوای پاکيزه، بهداشت و مراقبتهای عمومی، آموزش، مسکن و امکانات تفريحی روبرو هستند. اکثريت عظيم زنان از استثمار و ستم مضاعف توسط سرمايه داری رنج می برند، زيرا از يکسو بخشی از طبقهء کارگر جهان هستند و از سوی ديگر به دليل جنسيت شان مورد تبعيض قرار می گيرند! تودهء وسيعی از مردم جهان تحت ستم هستند، زيرا در کشورهای وابسته زندهگی می کنند و متعلق به مردم و فرهنگ های به اصطلاح مادون و تحت انقيادند.امپرياليستها اشکال مختلف خشونت و انحرافات جنسی عليه زنان، کودکان و جوانان را اشاعه داده اند. تجارت سکس، پورنوگرافی و معاملهء ارگان های بشر، تجارتی پر منفعت است. اينها نشان می دهد که زندهگی بشر در اين سيستم چقدر بی ارزش است.
دو ميليارد کودک، يعنی آيندهء اين جهان، عمدتاً توسط زنان نگهداری و تربيت ميشوند. ما زنان در سراسر جهان، نمی توانيم آزدانه اختيار بدن و مسايل جنسی خود را در دست بگيريم: سوء استفادهء جنسی، قوانين مردسالارانه و سنتها، همچنين مُد و کليشه هايی که فرهنگ غالب تبليغ می کنند، به طور مستقيم زندهگی ما را تحت تاثير قرار می دهد. وسايل ارتباط جمعی مدرن و رسانه ها، فحشا، پورنوگرافی و فساد را اشاعه می دهند.امروز ما شاهد اوجگيری مبارزات کارگران جهان عليه استثمار سرمايه داری هستيم، خيزش و مبارزهء بسياری از کشورها و ملل برای آزادی و استقلال در جريان است. کشورها عليه وابسته‌گی و کلونياليزم مدرن شورش می کنند. جنبش زنان جهان زنده است، برای مطالباتش مبارزه می کند و در اکثر کشورها به جنبش طبقهء کارگر و جنبش های رهايی بخش مردم می پيوندد.
برمبنای تجربهء جنبش جهانی زنان، مبارزهء زنان نمی تواند فقط بر صفوفء جدال بين دو جنس به راه حل برسد، همچنان که ادغام اندک زنان در دستگاه دولتی نيز راه حل نيست. اين مسأله شامل فعاليت های سازمان های «غيردولتی» نيز ميشود. اين (ان. جی. او.) ها توسط آن احزاب سياسی ارتجاعی، بنيادها، کليساها و يا سازمانهای بين المللی يی تأمين مالی می شوند که در مراکز قدرت هستند. اين استراتژی ها به انشعاب و سردرگمی جنبش زنان خدمت می کنند. در ميان تودهء زنان، آگاهی از اينکه برابری نمی تواند فقط از طريق اشکال صوری برابری قانونی تحقق يابد، در حال رشد است. در حال حاضر ما شاهد رشد آگاهی زنان در مورد ضرورت تبادل تجربه، همکاری و دامن زدن به همبسته‌گی و فعاليت های مشترک هستيم. ما شاهد رشد اين آگاهی هستيم که مبارزه برای رهايی زنان بدون مبارزه برای جهانی عاری از ستم و استثمار ممکن نيست.در جهان شرايط برای رهايی زنان و بشريت در حال رشد است، رهايی که ارضای کامل نيازهای مادی و معنوی زنان و مردان، جهت زندهگی مشترکی که کار، مراقبت های بهداشتی، آموزش، رفاه و خوشبختی برای همه را تضمين کند. درحالی که امروز، ثروت عظيمی که حاصل دسترنج و خلاقيت ميليونها مردم کارکن جهان است، فقط در خدمت ارضای حرص و آز بی پايان سود سرمايه قرار می گيرد. بهاين دليل است که ما می گوييم زمان آن رسيده که به پيش رويم و برای رهايی واقعی زنان دوباره مبارزه را آغاز کنيم. اينک وقت آن رسيده که صدا و عصيان مان را يکی کنيم، نيروی مان را برای ساختن جهانی بدون استثمار شونده و استثمار کننده متحد کنيم. ما زنان و مردان همه قاره ها، می خواهيم خودمان از خلاقيت مان بهره مند شويم، به فرهنگها و ملل مختلف و مردم هر منطقه از اين جهان که هريک با تاريخ خود بخشی از اين جهان هستند، احترام بگذاريم. ما شايستهء چنين آيندهء خوشبختی هستيم!
ماهمه زنانی را که در سراسر جهان برای يک دنيای بهتر مبارزه می کنند، به شرکت در کنفرانس جهانی زنان صفوف فرا می خوانيم، کنفرانسی که در سال 2011 در ونزويلا برگزار ميشود.
مادر سال 2011 از سراسر جهان گرد هم خواهيم آمد تا ميراث زنانی را که در سال 1910 تحت رهبری کلارا زتکين روز جهانی زن را اعلام و آن را برای اولين بار در سال 1911 برگزار کردند، ارج گذاريم. اعلام روز جهانی زن، راه را برای دستاوردهای بزرگ زنان و مردان کارگر هموار کرد. آنها در مبارزه يی چشمگير همراه با فداکاریهای عظيم، بذرهای زندهگی آزاد و برابر برای همه زنان را کاشتند.
مايکديگر را در ونزويلا ملاقات خواهيم کرد، در کشور سخاوتمند زنان و مردان رزمنده يی که امروز سمبول مبارزه عليه امپرياليزم و دفاع از شان و حرمت مردم ستمديده شده اند. ما در يک طرح بزرگ جهت رهايی سياسی اجتماعی متحد می شويم: زنان صفوف از همه قاره ها، زنان کارگر، زنان دهقان، زنان مهاجر، زنان بيکار، زنان خانه دار، زنان متعلق به خلق های بومی، زنان دانشمند و زنان هنرمند. همه زنانی که بخشی از ملل و فرهنگ های ستمديده هستند، همه جوانان، ما همه‌گی می خواهيم بخشی از اين موج بزرگی شويم که در حال حرکت در سراسر جهان است: برای آينده يی با برابری و آزادی واقعی.
تغيير و تحولات بزرگ سال های اخير قادر نشده به معضلات و مشکلاتی که اکثريت بشر با آن روبروست، پاسخ دهند. برعکس: اين تغيير و تحولات در خدمت تمرکز ثروت و قدرت در دست تعداد اندکی از انسانها شده است. تضادهای سرمايه داری شديدتر شده است. گسترش انحصارهای بزرگ در سراسر جهان موجب تشديد استثمار و فرودستی همه جانبهء اکثريت عظيم کشورها و مردم آنها شده است. علم و تکنيک پيشرفته که ثمرهء قدرت خلاقهء مردم کارکن جهان است، فقط در خدمت رقابت قدرت های امپرياليستی برای بازارها و همچنين سلطهء سياسی و نظامی آنها قرار گرفته است. کشورهای امپرياليستی مناطق دارای منابع طبيعی و با اهميت استراتژيک را هرچه بيشتر و آشکارتر به تملک خود در می آورند. آنها حتی از تحريک تصادمات، هجوم و تجاوز به ملتها و دامن زدن به جنگ در ميان خلق ها لحظه يی ترديد نمی کنند و باعث و بانی نابودی و تخريب محيط زيست هستند. همهء اينها خصلت غارتگرانهء امپرياليزم را آشکار می سازد.میليونها زن در سراسر قاره ها به طور مستقيم، فقر، بيکاری، کار در مقابل دستمزد ناچيز و عدم امنيت حقوقی را تجربه می کنند. آنها يا از جنگها رنج می برند و يا به طور توده يی مجبور به آواره‌گی و ترک مناطق زندهگی خود هستند.آنها اغلب با کمبود آب آشاميدنی، هوای پاکيزه، بهداشت و مراقبتهای عمومی، آموزش، مسکن و امکانات تفريحی روبرو هستند. اکثريت عظيم زنان از استثمار و ستم مضاعف توسط سرمايه داری رنج می برند، زيرا از يکسو بخشی از طبقهء کارگر جهان هستند و از سوی ديگر به دليل جنسيت شان مورد تبعيض قرار می گيرند! تودهء وسيعی از مردم جهان تحت ستم هستند، زيرا در کشورهای وابسته زندهگی می کنند و متعلق به مردم و فرهنگ های به اصطلاح مادون و تحت انقيادند.امپرياليستها اشکال مختلف خشونت و انحرافات جنسی عليه زنان، کودکان و جوانان را اشاعه داده اند. تجارت سکس، پورنوگرافی و معاملهء ارگان های بشر، تجارتی پر منفعت است. اينها نشان می دهد که زندهگی بشر در اين سيستم چقدر بی ارزش است.
دو ميليارد کودک، يعنی آيندهء اين جهان، عمدتاً توسط زنان نگهداری و تربيت ميشوند. ما زنان در سراسر جهان، نمی توانيم آزدانه اختيار بدن و مسايل جنسی خود را در دست بگيريم: سوء استفادهء جنسی، قوانين مردسالارانه و سنتها، همچنين مُد و کليشه هايی که فرهنگ غالب تبليغ می کنند، به طور مستقيم زندهگی ما را تحت تاثير قرار می دهد. وسايل ارتباط جمعی مدرن و رسانه ها، فحشا، پورنوگرافی و فساد را اشاعه می دهند.امروز ما شاهد اوجگيری مبارزات کارگران جهان عليه استثمار سرمايه داری هستيم، خيزش و مبارزهء بسياری از کشورها و ملل برای آزادی و استقلال در جريان است. کشورها عليه وابسته‌گی و کلونياليزم مدرن شورش می کنند. جنبش زنان جهان زنده است، برای مطالباتش مبارزه می کند و در اکثر کشورها به جنبش طبقهء کارگر و جنبش های رهايی بخش مردم می پيوندد.
برمبنای تجربهء جنبش جهانی زنان، مبارزهء زنان نمی تواند فقط بر صفوفء جدال بين دو جنس به راه حل برسد، همچنان که ادغام اندک زنان در دستگاه دولتی نيز راه حل نيست. اين مسأله شامل فعاليت های سازمان های «غيردولتی» نيز ميشود. اين (ان. جی. او.) ها توسط آن احزاب سياسی ارتجاعی، بنيادها، کليساها و يا سازمانهای بين المللی يی تأمين مالی می شوند که در مراکز قدرت هستند. اين استراتژی ها به انشعاب و سردرگمی جنبش زنان خدمت می کنند. در ميان تودهء زنان، آگاهی از اينکه برابری نمی تواند فقط از طريق اشکال صوری برابری قانونی تحقق يابد، در حال رشد است. در حال حاضر ما شاهد رشد آگاهی زنان در مورد ضرورت تبادل تجربه، همکاری و دامن زدن به همبسته‌گی و فعاليت های مشترک هستيم. ما شاهد رشد اين آگاهی هستيم که مبارزه برای رهايی زنان بدون مبارزه برای جهانی عاری از ستم و استثمار ممکن نيست.در جهان شرايط برای رهايی زنان و بشريت در حال رشد است، رهايی که ارضای کامل نيازهای مادی و معنوی زنان و مردان، جهت زندهگی مشترکی که کار، مراقبت های بهداشتی، آموزش، رفاه و خوشبختی برای همه را تضمين کند. درحالی که امروز، ثروت عظيمی که حاصل دسترنج و خلاقيت ميليونها مردم کارکن جهان است، فقط در خدمت ارضای حرص و آز بی پايان سود سرمايه قرار می گيرد. بهاين دليل است که ما می گوييم زمان آن رسيده که به پيش رويم و برای رهايی واقعی زنان دوباره مبارزه را آغاز کنيم. اينک وقت آن رسيده که صدا و عصيان مان را يکی کنيم، نيروی مان را برای ساختن جهانی بدون استثمار شونده و استثمار کننده متحد کنيم. ما زنان و مردان همه قاره ها، می خواهيم خودمان از خلاقيت مان بهره مند شويم، به فرهنگها و ملل مختلف و مردم هر منطقه از اين جهان که هريک با تاريخ خود بخشی از اين جهان هستند، احترام بگذاريم. ما شايستهء چنين آيندهء خوشبختی هستيم!
ماهمه زنانی را که در سراسر جهان برای يک دنيای بهتر مبارزه می کنند، به شرکت در کنفرانس جهانی زنان صفوف فرا می خوانيم، کنفرانسی که در سال 2011 در ونزويلا برگزار ميشود.
مادر سال 2011 از سراسر جهان گرد هم خواهيم آمد تا ميراث زنانی را که در سال 1910 تحت رهبری کلارا زتکين روز جهانی زن را اعلام و آن را برای اولين بار در سال 1911 برگزار کردند، ارج گذاريم. اعلام روز جهانی زن، راه را برای دستاوردهای بزرگ زنان و مردان کارگر هموار کرد. آنها در مبارزه يی چشمگير همراه با فداکاریهای عظيم، بذرهای زندهگی آزاد و برابر برای همه زنان را کاشتند.
مايکديگر را در ونزويلا ملاقات خواهيم کرد، در کشور سخاوتمند زنان و مردان رزمنده يی که امروز سمبول مبارزه عليه امپرياليزم و دفاع از شان و حرمت مردم ستمديده شده اند. ما در يک طرح بزرگ جهت رهايی سياسی اجتماعی متحد می شويم: زنان صفوف از همه قاره ها، زنان کارگر، زنان دهقان، زنان مهاجر، زنان بيکار، زنان خانه دار، زنان متعلق به خلق های بومی، زنان دانشمند و زنان هنرمند. همه زنانی که بخشی از ملل و فرهنگ های ستمديده هستند، همه جوانان، ما همه‌گی می خواهيم بخشی از اين موج بزرگی شويم که در حال حرکت در سراسر جهان است: برای آينده يی با برابری و آزادی واقعی.
زنان جهان!
ما بايد ارادهء مان را جهت اوجگيری و گسترش جنبش جهانی زنان متحد کنيم.
آزادی بشريت بدون فعاليت ما ممکن نيست!
به پيش به سوی آزادی زنان در جهانی بدون استثمار و ستم!
شرکت در کنفرانس جهانی زنان در سال 2011 ونزويلا را سازماندهی کنيم!
کاراکاس، 8 مارس 2008
کميتهء تدارکاتی: جنبش زنان «آناسوتو»- ونزويلا
اتحاديهء زنان اکوادور برای تغيير
شورای سياسی مشورتی زنان رزمنده
No comments:
Post a Comment