چهار سال پیش،افغانستان شاهد یکی از خونین ترین جنایات تاریخ خود بود میدان هوایی کابل به گورستان جمعی زنان،کودکان و جوانان بی گناه بدل شد.
صدها تن از بهترین فرزندان این سرزمین یا زیر گلوله کشته شدند یا در ازدحام و هراس، زیر پاهای جمعیت جان دادند.
از آن روز تا امروز، کشور ما به زندان بزرگی تبدیل شده که زندان بانانش طالباناند؛ جانیانی که با چهره دین، قانون جنگل را بر ما تحمیل کردهاند. ناامنی، بیکاری، فقر، ازدواج اجباری، کودکهمسری، شلاق، بازداشت، کوچ اجباری، و حذف زنان از زندگی اجتماعی،تصویر هر روزه این سرزمین است.
طالبان دشمن آزادی، دشمن زن، و دشمن انسانیتاند. آنان با اتکا به ترس و تفرقه حکومت میکنند. اما ما میگوییم: ترس را به خشم و خشم را به مقاومت بدل کنیم.
ما از همه مردم، بهویژه ملتهای غیرپشتون که هدف اصلی سرکوب و کوچ اجباریاند، میخواهیم که به پا خیزند، صفوف خود را متحد سازند و این رژیم وحشی را سرنگون کنند. هیچکس جز خود ما نجاتدهنده ما نیست.
فریاد امروز ما،فردای آزادی را می سازد.
یا مرگ با افتخار ،یا آزادی!
#جنبش آزادي بخش زنان
نویسنده:شیرین.ن.مبارز
No comments:
Post a Comment