آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Saturday, September 15, 2018

صد زن؛ واقعیت پشت ماجرای فمینیست‌های 'سینه‌بندسوز' ازمابپرس

پنجاه سال پیش درشهر نیوجرسی اعتراضاتی علیه مسابقه ملکه زیبایی آمریکا راه افتاد و باعث به وجود آمدن جنبش نمادین و افسانه‌ای "فمینست‌های سینه‌ بندسوز" شد
گروهی از زنان لوازم آرایش، رژهای لب و صورت را داخل یک سطل زباله که آن را "زباله‌دان آزادی" نامیده بودند، ریختند
رابین مورگن یکی از سازماندهندگان این اعتراض می‌گوید هدف دور ریختن نمادین اشیایی بود که باعث ظلم به زنان می‌شوند و از رهگذران هم خواسته می‌شد که به آنها بپیوندند
خانم مورگن به بخش صد زن بی‌بی‌سی گفت: "یادم می‌آید یکی از زنان جوان سینه‌بندش را از زیر پیراهنش بیرون کشید و با هلهله و شادی آن را پرتاب کرد."
این حرکت او در جهان خبرساز شد و جایگاهی در بین معترضان تاریخ یافت








با آن که زنان شرکت‌کننده در مراسم "زباله‌دان آزادی" قبل از آن تجربه شرکت در حرکت‌های مدنی و جنش‌های ضد جنگ ویتنام را داشتند اما هیچ کدام برای حقوق خود راهپیمایی نکرده بودند.
خانم مورگن می‌گوید: "ما جوان‌های رادیکال بودیم که به تازگی فمینیسم را شناخته بودیم و خسته بودیم از این که به جای سیاست‌سازی، قهوه درست کنیم."
آنها همچنین به این نکته پی برده بودند که این مبارزه را باید خودشان آغاز کنند.
او می‌گوید: "ما می‌دانستیم که مردان دست‌راستی دوستان ما نیستند. فکر می‌کردیم مردان چپ برادران ما هستند اما وقتی درباره حقوق خود حرف زدیم، دریافتیم که چنین نبود."
هیچ یک از این زنان شاید نمی‌دانست که پنجاه سال بعد هم درباره اعتراض آنها حرف زده خواهد شد.
خانم مورگن می‌گوید: "برخی از تاریخ‌نگاران فمینیست این رویداد را شروع واقعی موج فعلی فمینیسم قلمداد می‌کنند... شنیدن آن خوشایند و دلپذیر است ولی درست نیست. قبل از آن گروه‌هایی مثل سازمان ملی برای زنان وجود داشت."
اما آنچه در ذهن عموم از این اعتراض باقی ماند، تصویر "فمینیست سینه‌بندسوز" بود، چیزی که در واقعیت هرگز رخ نداد.
برخی زنان زیرپوش‌ و سینه‌بندهایشان را در "زباله‌دان آزادی" انداختند اما به گفته خانم مورگن، آنها را نسوزاندند.
این اصطلاح با جمله‌ یک گزارشگر زن شروع شد که با اشاره به اعتراضات مردان آمریکا گفت: "مردان برگه پایان خدمت‌شان را آتش زدند، اقدام بعدی چه خواهد بود؟ آیا زنان سینه‌بندهایشان را می‌سوزانند؟"







گزارشگران محلی گفته‌اند که به یاد دارند سطل آشغال آتش زده شده باشد اما "آتش خیلی کوچک بود و خیلی زود خاموش شد
خانم مورگن اما تاکید دارد که هیچ آتشی در کار نبوده است: "این افسانه است و سال‌ها بی‌خودی شلوغش کردیم
به باور او تمرکز بر این موضوع، هدف اصلی اعتراضات را کم‌اهمیت می‌کند
در سال ۱۹۶۸ تنها زنانی با مشخصات ویژه می‌توانستند در مسابقه ملکه زیبایی آمریکا شرکت کنند. با آن که برخی شرایط الزامی از جمله "سلامتی خوب و نژاد سفید" دو دهه قبل از آن منتفی شده بود اما این برنامه هرگز برنده‌ای غیر از نژاد سفید نداشت
در بیاینه‌ جنبش "زباله‌دان آزادی" آمده است: "از آغاز این برنامه در سال ۱۹۲۱، هیچ سیاهپوستی فینالیست نشده است. هیج گاه یک پورتوریکویی، آلاسکایی، هاوایی یا آمریکایی-مکزیکی برنده نشده است. همچنین هرگز یک آمریکایی واقعی (سرخپوستان بومی) ملکه زیبایی نشده است
تبعیض نژادی یکی از ده موردی بود که معترضان به مسابقه ملکه زیبایی آمریکا انتقاد داشتند
در این بیانیه همچنین آمده است: "ملکه زیبایی آمریکا از آنچه که زنان باید باشند نمایندگی می‌کند: بی‌ضرر،مطبع وغیرسیاسی









معترضان "سطل زباله" به گفته خانم مورگن "بیش از این که تند و زننده باشند، شاد" بودند. او اما می‌گوید، وقتی به گذشته نگاه کنیم بعضی کارها را می‌شد طور دیگری انجام داد
"ما رقابت‌کننده‌ها را بیش از حد سرزنش کردیم...بالاخره اکثر آنها از طبقه کارگر بودند که می‌خواستند بورس تحصیلی رایگان به دست آورند
برنده آن سال جودیث فورت -اسم فعلی‌اش: جودیث نش - دختری ۱۸ ساله از ایالت ایلینویز بود
خانم نش به نشریه نورث‌وست در سال ۲۰۱۴ گفته بود: "می‌دانم که مسابقات ملکه زیبایی برای همه نیست
افرادی هم بود که به من گفتند این نمایش گاوها است و این که از من سوء استفاده شده است. اما هدف از انتخاب ملکه زیبایی آمریکا این است که زنان را تشویق کند و به آنها فرصت‌‌ها و بورس‌هایی بدهد که از راه دیگری شاید نتوانند به دست آورند
جایزه‌ای که نش گرفت به او در تحصیل در رشته تربیت بدنی کمک کرد
او می‌گوید: "تجربه ملکه زیبایی آمریکا برای من به شدت مفید بوده است






پنجاه سال بعد حقوق زنان دوباره با راهپیمایی‌های زنان و کمپین در فضای مجازی و در رسانه‌های آمریکا داغ است. تعداد بی‌سابقه‌ای از زنان هم در پنجاه ایالت آمریکا نامزد انتخابات شده‌اند.
خانم مورگن در این مورد می‌گوید: "این شگفت‌انگیزتر از آن است که با کلمات بیانش کرد...بسیاری از این زنان هیچ گاهی فعال سیاسی نبوده‌اند."
"آنها خانه‌دار و معلم بوده‌اند، برخی به عنوان صندوقدار و کارگر مغازه کار کرده‌اند و به یکباره تصمیم گرفتند که دیگر بس است." بنابراین اگر قرار باشد خانم مورگن امروز چیزی را در "زباله‌دان آزادی" بیندازد چه خواهد بود؟
"همه نمادهای ادیان بزرگ... چرا که همه آنها مردسالارانه‌اند."
"کفش‌های بسیار پاشنه بلند و زیرپوشی‌های لاغری که در واقع شکم‌بند هستند و همچنین فیلم‌های پورن خشن. فکر کنم مواد مخدر و داروهای لاغری را هم در آن بیندازم."
"من قلبا شاعرم و قدرت نمادها و استعاره‌ها را درک می‌‍کنم و همچنین قدرت زباله‌دان آزادی را
BBC

No comments: