ماگه
رحماني از بانوان فرهيخته ایست که در سال هاي سي هجري به جنبش هاي آزادي طلبي و
حرکت هايي که براي مردم سالاري در کشور ما ، به راه افتاده بود؛ پيوست.
اگر نام وي امروز براي نسلِ نا آشناست، اما در آن روزگار سيمايي آشنا و نامدار بود.
ماگه رحمانی اولین داستان نویس زن
افغانستان است که تلاشهای زیادی برای آموزش به زنان انجام داده است.
به گزارش خبرنگار سایت
افغانستان ، ماگه رحمانی، دختر احمد جان رحمانی، فرزند عبدالرحمان مستشار
وزارت امورخارجه و از جوانان تجدد پسند دوره امانی ، عضو جنبش مشروط خواهان دوم
بود.
وی مدت 14 سال را در
زندان های نادرشاه و خاندان وی سپری کرد و در زندانهای زنان برای آموزش زنان تلاشهای
بسیاری انجام داد.
احمد جان رحمانی در اواخر
سال 1921 ، بخاطر فراگیری دانش به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شد. وی در آنجا زبان
روسی را فر اگرفته و با بانوی روسی بنام ایرینا ازدواج کرد.
ثمره این ازدواج تولد
ماگه در سال 1924،است. هنوز 3 ماه ازتولد ماگه نگذشته بود که با پدر و مادر به
افغانستان برگشت.
وی در سال های بعد در
موسسات مختلف فرهنگی و آموزشی کار کرده و زندگی پر فراز و نشیبیی را پشت سر گذاشته
است.
ماگه 4 سال کارمند دفتر
سازمان ملل متحد در کابل بود. در آنجا با رابرت بروس انگلیسی آشنا شد و با وی در
سال 1961 در هند ازدواج کرد.
چون همسر این بانو،
کارمند سازمان ملل متحد بود، همراه وی به غزه، دمشق، قبرس و فرانسه مسافرت کردهاست.
پرده نشینان سخنگوی، اثر
ماگه رحمانی، که نخستینبار 67 سال پیش در کابل منتشر شده بود ،در تهران تجدید چاپ
و روانه بازار کتاب شد.
در این کتاب گرده آورنده
در مورد زندگی و آثار زنان شاعر پارسیگو از سده ای هفتم تا سیزدهم، اطلاعات خوبی
را جمع آوری کرده است.
نسخه تازه منتشر توسط
فاطمه صادقی محقق و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی بازنویسی شده است.
این کتاب در 5 فصل نوشته
شده که در فصل اول نویسنده نگاهی به ادبیات فارسی از ابتدای اسلام تا قرن ششم دارد
و در بخشهای دیگر این فصل شاعرانِ چون رابعه بلخی، مهستی گنجوی،سیده بیگم، مطربه
کاشغری معرفی و برخی از آثار آنان نیز آمده است.
این بانوی نویسنده اکنون 93سال
سن دارد و مدت 25سال است در انگلستان در شهر پیتر باور اقامت دارد.
ماگه رحمانی 3 آرزو را برای
کشورش در کتاب خاطرات خود نگاشته است؛ اول صلح، دوم صلح و سوم صلح.
No comments:
Post a Comment