انجیلا پگاهی
ســایـه و روشــن یـک دشــت تمـنـا شــده‌یی
چـتـر رنـگـیــن و کـمـانیــی دل ِ مـا شــــده‌یـی
ســایـه و روشــن یـک دشــت تمـنـا شــده‌یی
چـتـر رنـگـیــن و کـمـانیــی دل ِ مـا شــــده‌یـی
بـــال رویــایــــی ز بـــالا کـــه خــیــــالات ِ مـــرا
می‌برد ســمت ِ ز آنســویی که پیـدا شــده‌یی
همچـو گلـبرگ ِ تـر از حـس ِ کلیـمـات قشــنـگ
شـــاه‌بـیـتــی و بــه‌روی دو لـبــم وا شـــده‌یـی
در تماشــای تو چشــم ِ عطـشــم ســیر نشــد
بهـر ایـن تشــنگی‌ام وه که چـه دریـا شــده‌یی
پر شــده ذهـن ز تو حاشــیه‌هـا را همـه نقـش
چـیـن در چـیـن حواســم کـه هـویـدا شــده‌یی
دیدی این دل نه همان خسته، تـَرَکخورده نماند
وقتـی تـو صـاحـب ِ ایـن خـانـه ِ تنـها شــده‌یی
No comments:
Post a Comment