The voice of Afghanistan women: انیسه شهید: مقاومت نمی‌کردم، امروز روزنامه‌نگار نبودم

انیسه شهید روزنامه‌نگار

حقیقت تلخ نابرابر را نخستین بار هنگامی که کوچک بودم در گفته‌های مادربزرگ یافتم. برایم توصیه می‌کرد تا به برادران بیشتر خدمت کنم؛ چون دختر هستم.

پدر با همه مهربانی‌هایش که تلاش می‌کرد نشان بدهد که هیچ تفاوتی میان من و برادرانم قایل نیست، وقتی با آنها شطرنج بازی می‌کردم و می‌خندیدم، می‌گفت: "چرا بلند می‌خندی و خیلی عصبانی می‌شد. آن زمان بود که با ذهن کوچکم فهمیدم همه این عصبانی شدن‌ها و سرزنش‌ها به خاطر دختر بودنم است."

بعدها که بزرگتر شدم به حقیقت تلخ "دختر بودن" در جامعه‌ای مانند افغانستان پی‌بردم و این حقیقت تلخ سبب شد تا همیشه آرزو کنم ای کاش من پسر بودم.

اما در میان همه تلخی‌ها برای به دست آوردن هدف‌هایم مبارزه کردم. با آنکه می‌دانم اگر مقاومتم در برابر خواست‌های خانواده‌ام که آنها نمی‌خواستند من روزنامه‌نگار باشم، نبود، امروز در این موقعیت نبودم.

حالا خبرنگارم و دختری هستم که بارها در هنگام کار با تبعیض روبرو شده‌ام. هیچگاهی فراموشم نمی‌شود هنگامی‌ که رفته بودم به خانه یک فرمانده پیشین طالبان در کابل، به من گفت که تو از من سوال نکن باید این مرد (منظورش تصویر بردارم بود) سوال کند. گفت اگر مردم مرا در تلویزیون ببینند که با یک زن نشسته‌ام و مصاحبه می‌کنم، برایم بسیار بد است، به من می‌خندند.

آن روز ناامید شدم و شکستم. خیلی از کار دلزده شدم. اما تصمیم گرفتم که ادامه بدهم تا این مردم بفهمند من می‌توانم و باورم کنند. حالا خوشحالم که مبارزه کردم و آرزوهایم را به دست آوردم، خوشحالم که اینجا هستم و خودم هستم.

با این حال این را هم می‌دانم که اگر در کشوری بودم که زنان و مردان با هم برابر بودند، در موقعیت بهتری بودم. اما من هنوز از پا نیفتاده‌ام، بسیار چیزهاست که باید به دست بیاورم و می‌دانم که برای به دست آوردنشان باید مبارزه کنم.

https://plus.google.com/u/0/112610024058402079714/posts
https://www.facebook.com/profile.php?id=100008822536258

www.Voiceofwomenafg.blogspot.com

http://www.facebook.com/#!/voiceofwomenafg

https://twitter.com/voiceofwomenafg
voiceofwomenafg@gmail.com
‎چهره های ماندگارفرهنگی افغانستان

زنان سرشناس افغانستان