آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Thursday, July 16, 2015

عید رمضان در میان غم وشادي

عبدالوکیل کوچی
می  نو یسم  پیا م  عید انه
نغز  و فرخنده  وصمیمانه
خوشيی عید مهم است  اما
کود لی خوش میان غمخانه
 
 
از دیارغربت ، در شرایط آواره گي وعزلت، به آنانی که دور از دامان وطن ودر سرزمین بیگانه بسربرده وقلب هایشان برای وطن وهموطنان عزیز، اقارب ،دوستان ویاران شیرین شان همواره میتپد وهمچنان به آنهایی که در داخل کشور با تحمل رنجها و آلام بی پایان در میان مرگ وزندگی نفس میکشند عید سعید فطر را برای شان  تبریک وتهنیت میگویم .
عید بمثابه موهبت بزرک آسماني و روز فرخنده ایست که مسلمانان جهان به پاکیزه گی و تذکیه نفس ، آرایش منازل ، آسایش وآرامش خاطر ودلهای ملهم از مهر ومحبت ، با دیدن آشنایان ، آراستن خوان وهمیاری به بینوایان این روز خجسته را به استقبال میگیرند .
ایکاش چنین عیدی سراسري ، فراگیر وهمه گاني در دسترس عموم مردم ما قرار میداشت ولی متاسفانه اکثراً عزا دار اند وهرکس به نحوی از شرایط موجود رنج می برند.
درست یکسال ازعید فطر قبلي میگذرد . سالی که گذشت جهان شاهد رویداد های سیاسی ورخداد های خونین نظامی بوده است و درطی همین سال قدرتهای جهانی عمدتاً مصروف مسءله سازی پروژه ایران بوده اند . اکثراً کشورهای عربی اسلامی در شعله های آتش جنگ می سوزند ، کشورهای منطقه با تهدید وزیاده خواهی روبرو گردیده وافغانستان در بحران جنگ ونا امنی فرومیرود .
همین حالا مردم هردم شهید ودایماً روزه دارافغانستان با تحمل رنجها وآلام بی پایان در میان دود و آتش  بسختی نفس کشیده واز فقر، مرض ، جهل وبیکاری وبی سرنوشتی بستوه آمده اند و در برابر متجاوزین خارجي واجیران داخلیی شان دست وپنجه نرم میکنند .
در امتداد جنگهای تحمیلي ودر اثر حملات  دهشت افگنانه دشمنان افغانستان روزی نیست که بر پیکر شهیدان ودر کنارمجروحان صدای شیون وزاری بلند نشود . هر روزی که میگذرد بلای جنگ گسترده تر میشود. با وجود ایستادگی نیروهای مسلح کشوردر سنگر دفاع از وطن و مبارزه با هراس افگنان ، هنوز جنگ ونا امنی در کشور  متاسفانه ادامه داشته و شرایط زندگی عادی را برای هموطنان ما دشوا و روز های عید را به چالشها روبرو میسازد .
در حالیکه مومنین پاکنهاد کشورعید را با خانه تکانی وتزءین منازل به استقبال میگیرند  ولی  عاملین جنگ ،  خانه ها ومنازل مردم را به آتش کشیده و منهدم میسازند . وبجای تذکیه نفس با قساوت قلب ومملو از کدورت ها ، به عوض دلجویی دل شکنی ،جای دوستی دشمنی ، بجای محبت خشونت وبجای حنا ی عید ، دست ودامن پراز خون  ، جای صداقت وپاکیزه گی ، چور وغارت مال مردم وتاراج منافع علیای کشوروغیره عملکردهای ظالمانه وغیر مسولانه ، مردم را در زیر ساییه تفنگ ، تهدید وعزای عمومی نگهداشته ، روز عید شان را به محرم سیه مبدل میسازند .
ولی هستند کسانیکه بطور کلیشه یی ودگم ، بتوصیف وتعریف رسومات عید پرداخته وآنرا  در یک سطح بالا و جدا از زندگی عموم مردم  که  آنهم از قصور بلند ومجلل  منشه میگیرد ، با شمع ، شاهد،  نقل ، شراب ، شکر ، نای وسرود ، ابریشم مخملین ودستان حنا یی بتصویر میکشند . که چنین عید یکصد سال از توان ودسترس مردم عادی فاصله دارد .
اینگونه عید نمادین ،نمایشی وسمبولیک که در دسترس دارنده گان دم ودستگاه قرار دارد ،عید کلیه مردمان کشورنبوده وهرگز نمیتواند عید همه گانی باشد .زیرا هلال عید بر فراز آرمانهای مردم افغانستان تا هنوز یکسان نتابیده است . با فرا رسیدن آن روزیکه  هلال عید برافق آرزو های کافه هموطنان عزیز یکسان بتابد ، آنگاه عید واقعي وهمه گاني، بمثابه جشن مردمي در واقع سرور وشاد مانی ،مهر ومحبت ، صلح ودوستي ، آسایش و آرامش ، همکاری وهمیاری  را به ار مغان می آورد .
عید سراسري وهمه گاني وقتی میسر شده میتواند که مردم ما با هشیاري وبیداري تمام بتوانند کلیه سرنوشت خویش را خود بدست گرفته وقبل از همه با کسب سواد ودانش وبا توجه به تجارب گذشته شان ، دوستان را از دشمنان دقیقاً تشخیص داده وبرای نجات جان شان ، راه اتحاد وهمبستگی ، راه عدالت پسندی ، وحدت  وهمیاری را در پیش گرفته وبا جوشش مردمي بدور فرزندان واقعی ودلسوز ، آگاه ومسولیت پذیر بسیج گردیده و با ترقی خواهان دموکراتیک وانسانهای متعهد وپاک طینت کشور همسو وهمگام گردند .زیرا رسالت تاریخی نیروهای ترقی خواه ودموکرات کشور بر مبنای وحدت شریفانه ومحکم ، بخاطر نجات وطن از کلیه بد بختی ها،  ما را به هدف نزدیک خواهد ساخت  .
زیراکه پاسداري از میهن وبرگزاری عید واقعي در صورتی امکان پذیر است که نیروهای ترقی خواه وعدالت پسند ، دموکرات ومومنین پاکنهاد کشور با وحدت عام وتام ، اصولی وپایدار شرایطی را بوجود خواهند آورد که بر مبنای آن ، مردم شریف افغانستان سر نوشت خود را خود بدست گرفته وپرچم مبارزه را بخاطر نجات وطن از بدبختی های کنونی برافراشته نگهدارند تا در پرتو آن مردم زحمتکش افغانستان شاهد عیدهای فراکیر، حقیقی وهمگانی باشند وآنگاه عید مردمي وسراسري را به همه مردم شریف کشور تبریک وتهنیت میگویم .
عبدالو کیل کوچی
 
 
نوای عید
نوای عید می آید
نویدی شادي و تبریکي و تمجید می آید
چه بهتر بود اگر بر کافه ملت
سرآسر عید می بودی
ولی اکثر عزا دار اند
برغم آنهمه غمها ، به بنیاد رسوم آنجا
محرم را بنام عید می خوانند
بیکسو آتش و باروت
دگر سو شیون و تابوت
زمین ، تر گشته است ازخون آد مها
هزاران ناله ی خشکیده بر لبها
زجهل فقروبیماري، دلها سخت غمگین است
فضا آبستن یک جنگ خونین است 
زعفریت تجاوزگر پیام مرگ می آید
و با ران غم از هر گوشه می بارد
چنین حال وهوا آیا سیه ترازمحرم نیست
که آنرا عید می خوانند
و آنهم با نمایشها وسمبولیک
که وصف اش از کجا ها مایه میگیرد
زقصر قدرت دارنده گان غرقه در شادی
که یکصد ساله دور، اززندگي مردم عادی
مگر آنجا هلال عید هم یکسان نمی تابد؟
اگر تابد
اسا ساًعید مهر آشتی وصلح همکاریست
پیامش وحدت همبستگي وکومک یاریست
نجات جان مردم از بلای جنگ وبر بادیست
سر انجامش رفاه رستگاري وتواناییست
همان عید ی فراگیروهمگانیست
و آن را بر همه تبریک خواهم گفت
 
 
 
 
 
 
 
 



This email has been checked for viruses by Avast antivirus software.
www.avast.com

No comments: