شیرین نظیری
درهر سال یک بار، همراه با تجلیل و بزرگداشت هشت مارچ روز جهانی زنان، نام کلارا زتکین به خاطره های مان زنده می‌شود، زیرا که او پیشنهاد دهنده و بانی انتخاب چنین روزی در دومین کنگره ی زنان سوسیالیست در سال ۱۹۱۱ ترسایی در کپنهاگ بود.
درهر سال یک بار، همراه با تجلیل و بزرگداشت هشت مارچ روز جهانی زنان، نام کلارا زتکین به خاطره های مان زنده می‌شود، زیرا که او پیشنهاد دهنده و بانی انتخاب چنین روزی در دومین کنگره ی زنان سوسیالیست در سال ۱۹۱۱ ترسایی در کپنهاگ بود.
کلارا زتکین به روز 5 جنوری 1857 ترسایی در آلمان دیده به جهان گشود و در سال1933 ترسایی به عمر 76 ساله گی در نزدیکی شهر مسکو چشم از جهان فرو بست. او یکی از بانفوذترین چهره‌های سیاسی آلمان در دفاع از حقوق زنان است.
کلا را پس از آشنایی با اوسیپ زتکین،انقلابی روس،درسال 1883 ترسایی به همراه اوبه پاریس رفت.
کلارازتکین، نام خانواده گی زتکین را برای خود برگزید، اگرچه هرگز رسما با اوسیپ ازدواج نکرد. او در پاریس به عنوان روزنامه نگار درنشریات کارگری فرانسوی وآلمانی مشغول به کارشد. وهردو پسرخود را دراین شهر به دنیا آورد. مبارزه‌ی طبقاتی کارگران علیه نظام سرمایه‌داری، مبارزه علیه جنگ و فاشیسم در اوایل سده ی بیستم بود. کلارا زتکین دختر یک آموزگارروستایی از ایالت ساکسن آلمان بود که درخانواده‌ای مسیحی با نظریات انسان دوستانه بزرگ شد. دردوران تحصیل درآموزشگاه تربیت معلم درلایپزیک به عضویت حزب سوسیال دموکرات آلمان درآمد.
کلارا زتکین پس ازدرگذشت شریک زنده گی‌اش در سال ترسایی 1890، به همراه کودکانش از پاریس به اشتوتگارت آلمان بازگشت و درآن‌جا به عنوان نویسنده یک نشریه کارگری زنان تحت نام "برابری" شروع به کار کرد.
آشنایی‌اش با هنرمند نقاش، گئورگ فریدریش زوندل به ازدواج با اوانجامید.
کلارازتکین گفت: «همان گونه که کارگربوسیله سرمایه‌داربه انقیاد کشیده می‌شود، زن نیز تا زمانی که از نظر اقتصادی مستقل نشده، در بند مرد باقی خواهند ماند!»کلارا زتکین نه تنها تضادی بین فعالیت برای حقوق زنان و مبارزه برای برقراری جامعه ای عادلانه که کنترول تولید به دست کارگران باشد، نمی‌دید و برای تحقق هردوی آنان مبارزه می‌کرد، بلکه رهایی کامل زن را تنها در بستر مناسباتی امکان پذیر می دانست که آنان را از وابستگی اقتصادی برهاند. به همین دلیل او مردها را دشمن واقعی زنان نمی دانست، بلکه روابط و مناسبات موجود را دشمن هردوی آنان می شمرد.
برای تحقق این ایده،کلارا زتکین نیزمانند بسیاری از زنان و مردان مبارزبایستی بهای سنگینی می پرداخت. پیوستن او در سن 21 ساله گی به حزب سوسیال دموکرات آلمان که در آن زمان غیرقانونی بود، منجر به دستگیر ی مکرراو ودرنهایت اجبار به ترک آلمان و زنده گی در تبعید شد.
در پائیز 1890 ترسایی که فعالیت حزب سوسیال دموکرات آلمان آزاد شد، او نیز با خانواده‌اش به آلمان بازگشت. کلارازتکین در آلمان در سال 1899 ترسایی با نقاش جوانی به نام فریدریش زوندل ازدواج کرد، اما طولی نکشید که این رابطه به شکست منجر شد.
کلارا زتکین هرگز در فعالیت های سیاسی خود نقش جنس دوم را بازی نکرد و این اجازه را نیز به دیگران نداد تا چنین نقشی را به او تحمیل کنند. او ازبنیانگذاران انترناسیونال اول درسال 1889 ترسایی ویکی ازنماینده گان انقلابی درجناح مارکسیست‌های انقلابی حزب سوسیال دموکراسی آلمان بود. دراین سال، او به همراه روزا لوگزامبورگ ،کارل لیبکنشت ، پوتیه ، پل لافار ، لویی میشل ، اگوست ببل و فرانس مهرینگ آشنا شد و برای اساسگذاری تشکل ها و سازمان های پیشروعلیه نظام طبقاتی سرمایه داری مبارزه کرد.
درسال 1919 روزا لوگزمبورگ و کارل لیبکنشت پس از تحمل شکنجه های شدید به طرز فجیعی توسط ماموران دولت آلمان، کشته شدند،کلارازتکین سوگند نامه مشهوری را به یاد رفقای جانباخته اش نوشت.
کلارا زتکین ازسال 1927 تا 1929 ترسایی دررهبری کمیته ی مرکزی حزب کمونست آلمان دراموری بین المللی آن حزب قرارداشت.او همچنین از سال 1921تا ترسایی 1933عضو کمیته‌ی اجرایی انترناسیونال کمونیستی و ازسال 1925 ترسایی رئیس "کمک سرخ در آلمان" بود. درفاصله‌ی سال‌های 1920 تا 1933 دردوران جمهوری وایمرنیزاو نماینده درمجلس آلمان بود.مبارزه برای کسب حقوق زنان، یکی از مهمترین زمینه‌های فعالیت‌های سیاسی- اجتماعی کلارا زتکین بود.
زتکین یکی از پیشتازان مبارز برای کسب حق رأی برای زنان است. نشریه‌ی زنان به نام برابری از سال 1891 تا 1917 ترسایی به همت و با مسئولیت او منتشر می‌شد. او درکنگره‌ی مؤسس انترناسیونال دوم، در تاریخ 19 جولای 1889، برسرخواست‌های زنان در رابطه با کسب حق رأی، انتخاب آزادانه‌ی شغل وحمایت ویژه از زنان درقوانین اجتماعی، صریحاً به بحث با فعالان حقوق زنان می‌پرداخت که ازمنافع طبقات مرفه و سرمایه‌دار حمایت می‌کردند. او درسخنرانی خود در این جلسه چنین استدلال می‌کند:
"ما می‌دانیم که رهایی کامل زنان، نه تنها با به دست آوردن حق اشتغال میسراست و نه، تنها با داشتن حق تحصیل، اگرچه این‌ها نیز حقوق طبیعی و مسلم ما و حتا مقدم برحقوق سیاسی ما هستند. گواه ما، تجربه‌ی کشورهایی است که در آنان زنان حق شرکت در انتخابات باصطلاح همگانی، آزاد و مستقیم را دارند. دراین کشورها، حق رأی، بدون داشتن استقلال اقتصادی زنان، تفاوتی واقعی دروضعیت آنان به وجود نیاورده است. اگررهایی اجتماعی تنها با رهایی سیاسی میسر بود، بایستی دراین کشورها معضلات اجتماعی زنان نیز با کسب حق رأی حل شده باشد.
ما معتقدیم که رهایی زن تنها با رهایی انسان و در بیان اقتصادی آن با رهایی کارازسرمایه میسر است... اگرهمین امروز تمام قوانین موجود نیزتغییرکرده و زنان نیزهمان حقوقی را که مردان دارا هستند، بیابند، بازاین به معنای رهایی ازاستثمار اقتصادی زنان و پایان یافتن برده گی نیست."»
کلارازتکین دراگست 1932 ترسایی درحالی که بینایی خود را از دست داده وسخت بیماربود. هم چنان از سوی حزب نازی به مرگ تهدید شده بود، اجلاس پارلمان آلمان را افتتاح کرد. او با وجود وضعیت جسمانی ضعیف ، بیش از یک ساعت درحال ایستاده سخنرانی تاریخی خود را ایراد کرد. او ضمن این که فاشیزم را به عنوان « درنده خو ترین شکل حکومت سرمایه داری انحصاری » محکوم کرد، تاکید کرد که سازمان های ضد فاشیست نباید رنج مضاعف ملیون ها زن را که ناشی از نابرابری جنسی است نادیده بگیرند.
کلارا زتکین درین سخنرانی مشهور خود، آرزو کرد که زنده باشد و آلمان سوسیالست را به چشم ببیند!
کلارا زتکین یکی از نخستین مبارزان حقوق برابر زنان است که نه تنها به عنوان سیاست مدار برجسته جنبش سوسیال دموکراسی، بلکه به عنوان یکی از چهره‌های رهبری جنبش زنان آلمان شناخته شده است. گفته می شود که درمراسم خاک سپاری کلارا زتکین در مسکو (در بیستم جون ترسایی 1933) بیش از 600 هزار نفر شرکت کردند تا با این مبارز برجسته جنبش زنان وداع گویند!
کلارا زتکین 76 سال زنده گی کرد و خاکستر جسد او در دیوار کرملین به خاک سپرده شد.
خاطره تابناک این مبارز راه نجات انسان ، به ویژه زنان – از ستم طبقاتی را گرامی می داریم
و برادامه راه پر افتخار او تاکید می نماییم!
آشنایی‌اش با هنرمند نقاش، گئورگ فریدریش زوندل به ازدواج با اوانجامید.
کلارازتکین گفت: «همان گونه که کارگربوسیله سرمایه‌داربه انقیاد کشیده می‌شود، زن نیز تا زمانی که از نظر اقتصادی مستقل نشده، در بند مرد باقی خواهند ماند!»کلارا زتکین نه تنها تضادی بین فعالیت برای حقوق زنان و مبارزه برای برقراری جامعه ای عادلانه که کنترول تولید به دست کارگران باشد، نمی‌دید و برای تحقق هردوی آنان مبارزه می‌کرد، بلکه رهایی کامل زن را تنها در بستر مناسباتی امکان پذیر می دانست که آنان را از وابستگی اقتصادی برهاند. به همین دلیل او مردها را دشمن واقعی زنان نمی دانست، بلکه روابط و مناسبات موجود را دشمن هردوی آنان می شمرد.
برای تحقق این ایده،کلارا زتکین نیزمانند بسیاری از زنان و مردان مبارزبایستی بهای سنگینی می پرداخت. پیوستن او در سن 21 ساله گی به حزب سوسیال دموکرات آلمان که در آن زمان غیرقانونی بود، منجر به دستگیر ی مکرراو ودرنهایت اجبار به ترک آلمان و زنده گی در تبعید شد.
در پائیز 1890 ترسایی که فعالیت حزب سوسیال دموکرات آلمان آزاد شد، او نیز با خانواده‌اش به آلمان بازگشت. کلارازتکین در آلمان در سال 1899 ترسایی با نقاش جوانی به نام فریدریش زوندل ازدواج کرد، اما طولی نکشید که این رابطه به شکست منجر شد.
کلارا زتکین هرگز در فعالیت های سیاسی خود نقش جنس دوم را بازی نکرد و این اجازه را نیز به دیگران نداد تا چنین نقشی را به او تحمیل کنند. او ازبنیانگذاران انترناسیونال اول درسال 1889 ترسایی ویکی ازنماینده گان انقلابی درجناح مارکسیست‌های انقلابی حزب سوسیال دموکراسی آلمان بود. دراین سال، او به همراه روزا لوگزامبورگ ،کارل لیبکنشت ، پوتیه ، پل لافار ، لویی میشل ، اگوست ببل و فرانس مهرینگ آشنا شد و برای اساسگذاری تشکل ها و سازمان های پیشروعلیه نظام طبقاتی سرمایه داری مبارزه کرد.
درسال 1919 روزا لوگزمبورگ و کارل لیبکنشت پس از تحمل شکنجه های شدید به طرز فجیعی توسط ماموران دولت آلمان، کشته شدند،کلارازتکین سوگند نامه مشهوری را به یاد رفقای جانباخته اش نوشت.
کلارا زتکین ازسال 1927 تا 1929 ترسایی دررهبری کمیته ی مرکزی حزب کمونست آلمان دراموری بین المللی آن حزب قرارداشت.او همچنین از سال 1921تا ترسایی 1933عضو کمیته‌ی اجرایی انترناسیونال کمونیستی و ازسال 1925 ترسایی رئیس "کمک سرخ در آلمان" بود. درفاصله‌ی سال‌های 1920 تا 1933 دردوران جمهوری وایمرنیزاو نماینده درمجلس آلمان بود.مبارزه برای کسب حقوق زنان، یکی از مهمترین زمینه‌های فعالیت‌های سیاسی- اجتماعی کلارا زتکین بود.
زتکین یکی از پیشتازان مبارز برای کسب حق رأی برای زنان است. نشریه‌ی زنان به نام برابری از سال 1891 تا 1917 ترسایی به همت و با مسئولیت او منتشر می‌شد. او درکنگره‌ی مؤسس انترناسیونال دوم، در تاریخ 19 جولای 1889، برسرخواست‌های زنان در رابطه با کسب حق رأی، انتخاب آزادانه‌ی شغل وحمایت ویژه از زنان درقوانین اجتماعی، صریحاً به بحث با فعالان حقوق زنان می‌پرداخت که ازمنافع طبقات مرفه و سرمایه‌دار حمایت می‌کردند. او درسخنرانی خود در این جلسه چنین استدلال می‌کند:
"ما می‌دانیم که رهایی کامل زنان، نه تنها با به دست آوردن حق اشتغال میسراست و نه، تنها با داشتن حق تحصیل، اگرچه این‌ها نیز حقوق طبیعی و مسلم ما و حتا مقدم برحقوق سیاسی ما هستند. گواه ما، تجربه‌ی کشورهایی است که در آنان زنان حق شرکت در انتخابات باصطلاح همگانی، آزاد و مستقیم را دارند. دراین کشورها، حق رأی، بدون داشتن استقلال اقتصادی زنان، تفاوتی واقعی دروضعیت آنان به وجود نیاورده است. اگررهایی اجتماعی تنها با رهایی سیاسی میسر بود، بایستی دراین کشورها معضلات اجتماعی زنان نیز با کسب حق رأی حل شده باشد.
ما معتقدیم که رهایی زن تنها با رهایی انسان و در بیان اقتصادی آن با رهایی کارازسرمایه میسر است... اگرهمین امروز تمام قوانین موجود نیزتغییرکرده و زنان نیزهمان حقوقی را که مردان دارا هستند، بیابند، بازاین به معنای رهایی ازاستثمار اقتصادی زنان و پایان یافتن برده گی نیست."»
کلارازتکین دراگست 1932 ترسایی درحالی که بینایی خود را از دست داده وسخت بیماربود. هم چنان از سوی حزب نازی به مرگ تهدید شده بود، اجلاس پارلمان آلمان را افتتاح کرد. او با وجود وضعیت جسمانی ضعیف ، بیش از یک ساعت درحال ایستاده سخنرانی تاریخی خود را ایراد کرد. او ضمن این که فاشیزم را به عنوان « درنده خو ترین شکل حکومت سرمایه داری انحصاری » محکوم کرد، تاکید کرد که سازمان های ضد فاشیست نباید رنج مضاعف ملیون ها زن را که ناشی از نابرابری جنسی است نادیده بگیرند.
کلارا زتکین درین سخنرانی مشهور خود، آرزو کرد که زنده باشد و آلمان سوسیالست را به چشم ببیند!
کلارا زتکین یکی از نخستین مبارزان حقوق برابر زنان است که نه تنها به عنوان سیاست مدار برجسته جنبش سوسیال دموکراسی، بلکه به عنوان یکی از چهره‌های رهبری جنبش زنان آلمان شناخته شده است. گفته می شود که درمراسم خاک سپاری کلارا زتکین در مسکو (در بیستم جون ترسایی 1933) بیش از 600 هزار نفر شرکت کردند تا با این مبارز برجسته جنبش زنان وداع گویند!
کلارا زتکین 76 سال زنده گی کرد و خاکستر جسد او در دیوار کرملین به خاک سپرده شد.
خاطره تابناک این مبارز راه نجات انسان ، به ویژه زنان – از ستم طبقاتی را گرامی می داریم
و برادامه راه پر افتخار او تاکید می نماییم!
نقل مطالب با ذکر منبع (آوای زنان افغانستان ویا زنان سرشناس افغانستان) مانع ندارد
 |
This email has been checked for viruses by Avast antivirus software.
www.avast.com |
No comments:
Post a Comment