آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Wednesday, February 26, 2014

? ما چرا خوابیم

 مولانا عبدالکبیر (فرخاری)                                                                                      
مرغ دل در آتش بیدادو ظلمت شد کباب                   هر ستمگر میتراشد خویش را افراسیاب
خردوانیهاست پیرامون کاخ دل  نشین                     آنطرفتر خیمه شین از فقردررنج و عذاب
می شود روزی که آیین ستم غلتد بخاک                  از جبین هر سیه دل می فتد چرکین نقاب

« بهانۀ خدا »

کریمی استالفی

بهانه بود وجودت ؛
درون باغ بهشت
خوردن میوۀ ممنوعۀ سیب...
سر کشی ها و گناه
تا کلید و سراج
« عشق » شوی .