...............
چه عاشقانه نوشتی!
چه عاشقانه نوشتم !
در خطوط ره عشق
که رسید ماه آنجا
چه صفا داشت
نجوای عشق،
..............
با هجوم موج درد
نور امید گم کردم
در امتداد بلوغ فکر
نفس های سخن
گاهی غنچه عشق بود !
و گاهی، شعله‌ی درد !
....................
ومن !
فقط نشستم ودیدم
طاقت سکوتت را
که همچون سایه
روزگار مرا
روی موجی تلخ میرقصاند.
..............
گرفتم دستت را
چه ساده
چه معصوم
چه لرزان،
تا یکجا برقصیم ,
با هجوم موج درد .
 |
This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.
|
No comments:
Post a Comment