اوایل ماه گذشته که ده‌ها هزار نفر از اقلیت ایزدی‌های شمال عراق از هجوم گروه دولت اسلامی (داعش) گریختند، بسیاری از آنها چاره ای نداشتند جز آوارگی و پناه بردن به دامنه های بی آب و علف کوهستان سنجار. در آن زمان وضعیت آنها مورد توجه جامعه بین المللی قرار گرفت.
اما ایزدی ها اکنون می گویند که جهان مصایب آنها را فراموش کرده است.
زنان ایزدی که از اسارت گریخته‌اند، می گویند گروه دولت اسلامی با آنها مثل غنایم جنگی رفتار کرده و آنها را به بردگی جنسی وادار می کند
در سراسر مناطق کردنشین شمال عراق می توان ایزدی های آواره را دید که در ساختمان‌های نیمه تمام، سرپناه های موقت و حتی زیر پل ها زندگی می کنند. به نظر کارشناسان هنوز هم حدود ۴۵۰۰ نفر از آنها، از جمله ۳ هزار زن و کودک، در دست نیروهای گروه دولت اسلامی اسیرند.
با زنان جوان و دختران مثل غنایم جنگی رفتار می شود و آنها را در سراسر منطقه تحت کنترل این گروه می چرخانند. فقط تعداد معدودی از آنها توانسته اند بگریزند.
آدلا یکی از این زنان است که به تازگی توانسته به همسر خود بپیوندد و اکنون در اردوگاهی در حومه شهر زاخو در مناطق کردنشین زندگی می کند. او همراه تعداد دیگری از زنان ایزدی روستای محل زندگی خود به چنگ نیروهای داعش افتاد و ۳۸ روز در اسارت آنها بود.
آدلا در حالیکه تمام بدنش می لرزد در مورد حوادث دوران اسارت خود می گوید: "ابتدا من را به یک خانه بزرگ در شهر موصل بردند که پر از زنان اسیر بود. همه درها و پنجره ها قفل بود و نگهبان ها از آن محافظت می کردند. هر روز گروهی مرد به این خانه می آمدند و ما را مجبور می کردند که روسری های خود را در آوریم تا آنها از میان زنان هر کسی را که می خواهند انتخاب کنند. زنان را با زور و با کشیدن گیسشان از خانه می بردند."
آدلا در آن مدتی که از یک نقطه به نقطه دیگری برده می شد تعدادی از دوستان خود را دید که به شدت کتک خورده و مورد تجاوز قرار گرفته بودند. یکی از این زنان را که پسر کوچکش همراه او بود با تهدید اسلحه مجبور کردند که با آنها برود.
آدلا می گوید که چون او باردار بود افراد گروه دولت اسلامی با او کاری نداشتند اما او به مرور در مورد امنیتش بیشتر نگران شد.
او می گوید: "یک روز تعداد زیادی مرد آمدند تا دختران را با خودشان ببرند و ما تصمیم گرفتیم که هر طوری که شده باید فرار کرد. حتی اگر آنها ما را بگیرند و بکشند ما ترجیح می دادیم که بمیریم ولی آنجا اسیر نباشیم."
خضر دوملی، کارشناس امور اقلیت‌ها در مورد محل اسارت زنان ایزدی که در مناطق تحت کنترل دولت اسلامی هستند، اطلاعات فراوانی جمع آوری کرده است. برخی از این زنان در ساختمان زندان هستند و تعداد دیگری نیز در یک قصر قدیمی کوچک و یک ساختمان سابقا محل جشن‌های عروسی بود نگهداری می شوند. او توانسته است با چند نفر از این زنان که تلفن موبایل همراه خود دارند، صحبت کند.
اهداف ضعیف و آسیب پذیر
خضر دوملی می گوید: "این وضعیت واقعا باورنکردنی است، به خصوص در شهر موصل و تلعفر. جامعه بین المللی در مورد این فجایع هیچ تحقیقی نمی کند. هنوز هم باور نمی کنند که چنین تعداد زیادی از زنان توسط گروه دولت اسلامی به اسارت برده شده اند."
او می گوید اقلیت ایزدی به طور ویژه ای هدف حملات قرار گرفته است چون گروه دولت اسلامی می خواهد کنترل مناطق سکونت این اقلیت را در دست خود داشته باشد. ولی دلیل دیگر آن باورهای مذهبی این اقلیت است که از نظر سنی های افراطی کفر تلقی می شود.
خضر دوملی می افزاید:" از نظر مسلمانان افراطی، ایزدیت یک دین نیست و پیروان آن هیچ حق و حقوقی ندارند. با این حملات و آزارها دارند به پیروان این آیین می گویند که شما در قلمرو خلافت اسلامی جایی ندارید. آنها فکر می کنند که می توانند ایزدی ها را از مناطق سنتی سکونتشان و به خصوص سنجار اخراج کنند. و اگر زنان ایزدی تغییر دین ندهند از آنها به عنوان برده و غنیمت جنگی استفاده خواهند کرد."
در مدرسه ای که گروهی از ایزدی های آواره در آنجا ساکن شده اند، یک زن بیست و چند ساله و مجرد قبول کرد تجارب تلخ و دردناک خود از دوران اسارت توسط گروه دولت اسلامی را برای ما تعریف کند.
او گفت: "آنها ما را با کابل می زدند، به ما گرسنگی می دادند و مجبورمان می کردند صورتمان را با بنزین بشوریم. آنها سعی کردند یکی از دوستان من را با خودشان ببرند ولی او مچ دستش را برید. دو زن دیگر خود را از پنکه‌های سقفی دار زدند."
او در جریان حملات هوایی اخیر آمریکا به مواضع گروه دولت اسلامی توانست فرار کند و پس از سه روز پیاده روی بالاخره به نقطه امنی رسید. او اکنون نگران زن هایی است که هنوز در چنگ گروه دولت اسلامی اسیرند.
او می گوید: "آنها دختران را به هر کسی که حاضر باشد آنها را بخرد می فروشند، دخترانی را که از نه سال بزرگترند. بعضی از مردها یکجا دو و یا سه و حتی گاهی چهار و یا پنج نفر از دختران را می خریدند. واقعا خجالت آور است."
تعریف این حوادث، عمه این دختر جوان را به شدت ناراحت و نگران می کند. دو دختر نوجوان او گم شده اند. او بار دیگر به یاد آنها افتاد و به سبک سوگواری مرسوم در این مناطق شروع کرد به هوار کشیدن و سیلی زدن به صورتش.
این زن می گوید:"این فاجعه است، یک فاجعه بزرگ است. آنها همه دختران ما را ربودند. این تنها چیزی است که برای ما مهم است. دنیا باید به ما کمک کند."
درخواست دخالت نظامی
این حوادث گریخته اند پناه داده است. هلی کوپتر او ماه گذشته به هنگام سفر به مناطق کوهستانی منطقه برای تقسیم کمک های بشردوستانه دچار سانحه شد و خانم دخیل بر اثر جراحات ناشی از آن حادثه اکنون با کمک چوب زیر بغل حرکت می کند.
خانم دخیل معتقد است که دخالت نظامی آمریکا برای حمله به گروه دولت اسلامی داعش، می تواند به آزادی اسرای ایزدی کمک کند. او می افزاید:"به نظر من تبلیغات نیز می تواند بسیار موثر باشد. مثل نمونه دخالت میشل اوباما در مورد دختران نیجریه ای که توسط گروه بوکوحرام اسیر شده بودند. ما اینجا یک اقلیت هستیم و هیچ گروه با نفوذی از ما حمایت نمی کند. ما از تمام دولت هایی که انسانیت و حقوق بشر برایشان مهم است تقاضای کمک می کنیم."
اما از نظر خانواده های زنان و دختران مفقود شده هر روزی که می گذرد زمان از دست می رود. آنها نگرانند که اگر دختران آنها به زودی پیدا نشوند ممکن است دیگر هیچوقت آنها را نبینند. bbc
 |
This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.
|
No comments:
Post a Comment