شیرین نظیری
خانواده دردوره های ما قبل تاریخ وبعد ازآن یگانه واحد اقتصادی منسجم بوده که تولید اجتماعی از طریق آن صورت می گرفت با وصف آن که خانواده ها درآن زمان با وسایل بسیار ساده و ابتدائی تولید سروکارداشتند، با آن هم همۀ اعضای خانواده مثل سلسله زنجیری به هم دیگرمرتبط بودند وبا اتحاد و وحدت کامل اموراقتصادی خود را موفقانه به پیش می بردند.
زیرا درآن زمان تبعیض جنسی، تقسیم کارو فشارمالک به رعیت وجود نداشت وهرکه مجبور بود که نظر به نیازمندی و بقای حیات خود کار کند وغذای مورد ضرورت خود را آماده سازد. زنان نیز جهت ادامه حيات خود وکودکان شان، مصروف تهیه مواد غذائی بودند واز ریشه و ساقه نباتات، گل ها و تخم های پرنده گان استفاده می نمودند.
خانواده دردوره های ما قبل تاریخ وبعد ازآن یگانه واحد اقتصادی منسجم بوده که تولید اجتماعی از طریق آن صورت می گرفت با وصف آن که خانواده ها درآن زمان با وسایل بسیار ساده و ابتدائی تولید سروکارداشتند، با آن هم همۀ اعضای خانواده مثل سلسله زنجیری به هم دیگرمرتبط بودند وبا اتحاد و وحدت کامل اموراقتصادی خود را موفقانه به پیش می بردند.
زیرا درآن زمان تبعیض جنسی، تقسیم کارو فشارمالک به رعیت وجود نداشت وهرکه مجبور بود که نظر به نیازمندی و بقای حیات خود کار کند وغذای مورد ضرورت خود را آماده سازد. زنان نیز جهت ادامه حيات خود وکودکان شان، مصروف تهیه مواد غذائی بودند واز ریشه و ساقه نباتات، گل ها و تخم های پرنده گان استفاده می نمودند.
موضوع بسیار مهم و دلچسپ اینست که ، زنان درحین پالیدن و کاویدن ریشه های نباتات، دانه های حبوبات را نیزدریافت نمودند. یک مقداراین دانه ها را مصرف روزانهً خود نموده و متباقی آن را برای روز مبادا در زیر خاک از انظار پنهان کردند. روزی متوجه شدند که حبوبات مخفی از زیر خاک سربیرون کشیده ومانند خودرا دوباه بوجود آورده اند. از آن روز به بعد، زنان مقدار مورد ضرورت دانه ها را مصرف و بقیه را جهت کشت سال آینده محفوظ نگه می داشتند. بدین ترتیب زن ها ، قادربه تهیه مواد غذائی خود و کودکان شان شدند.
شایان یاد آوریست که ،این نخستین ابتکار بشربود که به وسیلۀ زنان صورت گرفت و تا امروزادامه دارد.
ازآن روز به بعد از یک سوغذای مناسب برای مادران و کودکان به وجود آمد وازسوی دیگر خطراز بین رفتن شان توسط حیوانات وحشی ودرنده از میان رفت. زیرا مادربا کودکان شان مجبور نبودند که فاصله های دورودراز را به خاطردریافت غذا طی کنند ویا اینکه از بی غذائی تلف شوند.
شایان یاد آوریست که ،این نخستین ابتکار بشربود که به وسیلۀ زنان صورت گرفت و تا امروزادامه دارد.
ازآن روز به بعد از یک سوغذای مناسب برای مادران و کودکان به وجود آمد وازسوی دیگر خطراز بین رفتن شان توسط حیوانات وحشی ودرنده از میان رفت. زیرا مادربا کودکان شان مجبور نبودند که فاصله های دورودراز را به خاطردریافت غذا طی کنند ویا اینکه از بی غذائی تلف شوند.
باید به افتخار نوشت که این زنان بودند که برای نخستین بارموفق به کشف زراعت شدند و تا امروز ادامه دارد. اما برای نگارنده این سطور جای تاسف درین جا است که یک روزهم از طریق رسانه های جمعی شنیده نشده که گفته باشند : زنان اولین مخترعین در روی کره زمین هستند؟
اگردرواقعیت به زن وقت داده می شد مانند ماقبل تاریخ بسیاری از اختراعات و اکتشافات به وسیله زنان آن هم به بسیارخوبی و دقت کامل انجام می شد و تکنالوژی راه رشد و پیشرفت خود را می پیمود و همه آثارکشف شده به خاطر بهبود زنده گی بشرمورد استفاده قرارمی گرفت نه به خاطر نابودی بشریت ونابودی طبیعت.
درآغازحيات انسان های بدوی، مرد تنها مصروف شکار حيوانات بود و گاهی هم نوزاد های حيوانات را اسير نموده، با خود به منزل می آورد. زنان نیزشماری از نوزادهای حيوانات وحشی را به خانه نگهداری می نمودند و تا اينکه آهسته آهسته آن ها را، زنان رام ساختند وبرخی ازاین حيوانات با ابتکار زنان اهلی گرديد و به مرور زمان رمه ها و گله های زیادی یکی پی دیگر بوجود آمدند و این ابتکاردر بين گروه های آن دوره مروج گردید.
با تربيت نمودن حيوانات خانه گی بود که زمينه های استفاده از شير، پوست، گوشت، استخوان، روده، پشم، شاخ وغيره نيز بدست آمد که از يک سوغذای پروتينی و مواد مفيد به صحت و رشد دماغی انسان کمک می کرد و از سوی دیگریک منبع بسیار خوب وقابل افزایش نسبت به سایررشته های تولیدی بود. انکشاف زراعت و ایجاد انبارهای علوفه ، باعث ایجاد غذای کافی به انسان هاوحیوانات گردیده وهم چنان این وضع به سرعت توالد و تکثر حیوانات را بلند برده و باعث تشویق و کنترول مردان از بهره دهی این ثروت ساده و پردرآمد شده وبدین ترتیب مازاد تولید در زراعت ومالداری به وجود آمده و به تسلط مرد افتاد.
قسمی که دربالاً یاد آوری شدم، کارمرد ها شکار، ماهی گیری و جنگ بود ؛ اما با افزایش زراعت و مالداری، مردان مجبوربه رفتن به جنگلات و شکار حیوانات نبودند. زیرا آن هاغذای خود را، خود تهیه نموده و ضرورت زیاد به شکارحیوانات نداشتند.
تا زمانی که این اصول "مادر سالاری " برقرار بود اصل و نسب صرف از جانب مادرمعین می شد. میراث به نزدیک ترین اقوام ، هم خون ، جانب مادرمی رسید زیرا ثروت باید درحلقه ثابتی که ازخویشاوندان هم خون، شاخه زن باقی می ماند؛ ولی پس از آن که دراثر گله داری و پیشرفت زراعت ثروت فزونی یافت و موقعیت اجتماعی و اقتصادی مردان بالا رفت، به این فکر افتادند که رسم موجود میراث را به نفع فرزندان خود دگرگون سازند. این تحول به عقیده برخی ازجامعه شناسان از شگفت ترین وحیرت انگیز ترین ودرنهایت از بزرگترین انقلابات اجتماعی است.
اگردرواقعیت به زن وقت داده می شد مانند ماقبل تاریخ بسیاری از اختراعات و اکتشافات به وسیله زنان آن هم به بسیارخوبی و دقت کامل انجام می شد و تکنالوژی راه رشد و پیشرفت خود را می پیمود و همه آثارکشف شده به خاطر بهبود زنده گی بشرمورد استفاده قرارمی گرفت نه به خاطر نابودی بشریت ونابودی طبیعت.
درآغازحيات انسان های بدوی، مرد تنها مصروف شکار حيوانات بود و گاهی هم نوزاد های حيوانات را اسير نموده، با خود به منزل می آورد. زنان نیزشماری از نوزادهای حيوانات وحشی را به خانه نگهداری می نمودند و تا اينکه آهسته آهسته آن ها را، زنان رام ساختند وبرخی ازاین حيوانات با ابتکار زنان اهلی گرديد و به مرور زمان رمه ها و گله های زیادی یکی پی دیگر بوجود آمدند و این ابتکاردر بين گروه های آن دوره مروج گردید.
با تربيت نمودن حيوانات خانه گی بود که زمينه های استفاده از شير، پوست، گوشت، استخوان، روده، پشم، شاخ وغيره نيز بدست آمد که از يک سوغذای پروتينی و مواد مفيد به صحت و رشد دماغی انسان کمک می کرد و از سوی دیگریک منبع بسیار خوب وقابل افزایش نسبت به سایررشته های تولیدی بود. انکشاف زراعت و ایجاد انبارهای علوفه ، باعث ایجاد غذای کافی به انسان هاوحیوانات گردیده وهم چنان این وضع به سرعت توالد و تکثر حیوانات را بلند برده و باعث تشویق و کنترول مردان از بهره دهی این ثروت ساده و پردرآمد شده وبدین ترتیب مازاد تولید در زراعت ومالداری به وجود آمده و به تسلط مرد افتاد.
قسمی که دربالاً یاد آوری شدم، کارمرد ها شکار، ماهی گیری و جنگ بود ؛ اما با افزایش زراعت و مالداری، مردان مجبوربه رفتن به جنگلات و شکار حیوانات نبودند. زیرا آن هاغذای خود را، خود تهیه نموده و ضرورت زیاد به شکارحیوانات نداشتند.
تا زمانی که این اصول "مادر سالاری " برقرار بود اصل و نسب صرف از جانب مادرمعین می شد. میراث به نزدیک ترین اقوام ، هم خون ، جانب مادرمی رسید زیرا ثروت باید درحلقه ثابتی که ازخویشاوندان هم خون، شاخه زن باقی می ماند؛ ولی پس از آن که دراثر گله داری و پیشرفت زراعت ثروت فزونی یافت و موقعیت اجتماعی و اقتصادی مردان بالا رفت، به این فکر افتادند که رسم موجود میراث را به نفع فرزندان خود دگرگون سازند. این تحول به عقیده برخی ازجامعه شناسان از شگفت ترین وحیرت انگیز ترین ودرنهایت از بزرگترین انقلابات اجتماعی است.
کليه
حقوق محفوظ مي باشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (آوای زنان افغانستان) مانع ندارد
 |
This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.
|
No comments:
Post a Comment