عبدالوکیل کوچی
کوچئ صحرا نشینم
غیرت افغان زمینم
سر زمین نا زنینم
تکیه گاه اولین و آخرینم
منزلم دا مان صحرا
میروم چون موج دریا
در مزار خون عاشق
در دیار لاله های سرخ زیبا
عاشق این خاک و آبم
قله پیما چون عقابم
گرچه بال من شکسته
همنشین ی آفتابم
وحدت ملی شعارم
تاجیک ، ازبیک یا هزارم
یا بلوچ و پشه یی ام
خادم این ملت هردم شهیدم
من زاخلاف خراسان
از دیار قهرمانان
خوستی ام یا ز پروان
انسانم ، فرزند انسان
خاک پای مردم افغانستان
گرد راه میهنم افغانستان
جرمنی دهم جنوری ۲۰۱۴
No comments:
Post a Comment