صنم سادات، تجارت پیشه
هنوز که نیروهای خارجی هستند و نرفته اند، چون قرارداد امنیتی تا حالا امضا نشده، مردم روحیه شان پایین آمده است.
من به عنوان یک دختر افغان با کلی ترس اینجا زندگی می کنم و هر روز از این میترسم که وقتی نیروهای خارجی از کشور بیرون شوند، چه اتفاقی می افتد.فکر میکنم اوضاع خراب تر از این خواهد شد.
هنوز که نیروهای خارجی هستند و نرفته اند، چون قرارداد امنیتی تا حالا امضا نشده، مردم روحیه شان پایین آمده است.
من به عنوان یک دختر افغان با کلی ترس اینجا زندگی می کنم و هر روز از این میترسم که وقتی نیروهای خارجی از کشور بیرون شوند، چه اتفاقی می افتد.فکر میکنم اوضاع خراب تر از این خواهد شد.
مساله دیگر انتخابات است، من خودم با اشتیاق کارت رایدهی گرفتم که در انتخابات شرکت کنم ولی حالا که نیروهای خارجی بیرون میشوند، ترس دارم که آیا انتخابات درست برگزار خواهد شد و من خواهم توانست که رای بدهم یا نه.
من این مغازه اسباب بازی کودکان را دارم ولی مردم از همین حالا توان خرید را ندارند و مشتری نداریم، قیمتها بالا رفته و وضعیت خوب نیست و من به این فکرم که مغازهام را جمع کنم.
ملالی یوسفی، مسئول یک رادیوی محلی در قندوز
اینجا اکثریت موسسات توسط نیروهای خارجی حمایت مالی میشوند. تا حالا هم که تعدادی از نیروهای خارجی بیرون شدند، فعالیت بسیاری از نهادها متوقف شده و تشکیلات شان کم شده و بسیاری از زنان هم کارهای شان را از دست دادهاند. مثل خود ما که در گذشته پروژههای دوامدار از سفارت آمریکا و دولت آلمان می گرفتیم ولی حالا این پروژه ها محدود شده و متوقف شده است.ما همچنین تشویش داریم که اگر نیروهای خارجی بروند، گشت و گذار ما هم در شهر و بازار محدود خواهد شد و فعالیت زنان هم کمرنگ و حضورشان در جامعه کم میشود.
وجیهه، دانشجو
من به این نظرم که بودن و نبودن خارجی ها نمیتواند برای من آینده بهتری را تضمین کند، ما مسلمان هستیم و آینده را جز خدا کسی تضمین نمیتواند.حالا که نیروهای خارجی تصمیم گرفتهاند افغانستان را ترک کنند، اگر حکومت ما بهتر باشد و سرپای خود بتواند بایستد فرقی نمیکند؛ به شرطی که وزارت دفاع و وزارت امور داخله خودمان روی پای خود بایستند.مشکلات اقتصادی هم اگر پیش شود، من فکر نمیکنم که به سطحی باشد که دیگران هراس دارند.
جمیله، گدا
ما که زمین نداریم، وطن نداریم، چوب و هیزم نداریم، اگر خارجی ها باشند یا بروند فرقی نمیکند. در هر حالت اینجا میآییم گدایی میکنیم که پولی پیدا کنیم و شب به خیمه خود نان و سوخت ببریم.حتی اگر امنیت هم خراب شود و طالبان بیایند به ما کاری ندارند، ما فقیریم و خود جواب خود را می دهیم.ترس اصلی ما این است که حالت طوری نشود که مجبور شویم پاکستان برویم. در غیر آن به ما نه طالب کاری دارد، نه خارجی نه هیچ کس. در سال های گذشته هم که نیروهای خارجی فقط به دیدن ما آمدند، با ما عکس گرفتند و فقط حرف زدند.کمکهایی را هم که وعده کردند، خود افغانها می گیرند و به ما نمی رسد، هیچ کدام شان دست ما را نگرفت.
من به این نظرم که بودن و نبودن خارجی ها نمیتواند برای من آینده بهتری را تضمین کند، ما مسلمان هستیم و آینده را جز خدا کسی تضمین نمیتواند.حالا که نیروهای خارجی تصمیم گرفتهاند افغانستان را ترک کنند، اگر حکومت ما بهتر باشد و سرپای خود بتواند بایستد فرقی نمیکند؛ به شرطی که وزارت دفاع و وزارت امور داخله خودمان روی پای خود بایستند.مشکلات اقتصادی هم اگر پیش شود، من فکر نمیکنم که به سطحی باشد که دیگران هراس دارند.
جمیله، گدا
ما که زمین نداریم، وطن نداریم، چوب و هیزم نداریم، اگر خارجی ها باشند یا بروند فرقی نمیکند. در هر حالت اینجا میآییم گدایی میکنیم که پولی پیدا کنیم و شب به خیمه خود نان و سوخت ببریم.حتی اگر امنیت هم خراب شود و طالبان بیایند به ما کاری ندارند، ما فقیریم و خود جواب خود را می دهیم.ترس اصلی ما این است که حالت طوری نشود که مجبور شویم پاکستان برویم. در غیر آن به ما نه طالب کاری دارد، نه خارجی نه هیچ کس. در سال های گذشته هم که نیروهای خارجی فقط به دیدن ما آمدند، با ما عکس گرفتند و فقط حرف زدند.کمکهایی را هم که وعده کردند، خود افغانها می گیرند و به ما نمی رسد، هیچ کدام شان دست ما را نگرفت.
No comments:
Post a Comment