ارسالی: احمد سعیدی
نمونه شعر دختر
گرانمایه محترم مولوی صاحب شراف الدین از ولسوالی تولک ولایت غور
به تخلص (عنقا)
که واقعأ درآسمان شعر و
ادب عقاب گونه پر گشوده همچو (مستوره)و(مهجوره)درکوچه باغهای دانش و فرهنگ با
گامهای متین و استوار در حرکت است
این اعلامیه نجوای ضمیر و پژواک ندای دل ملت اسیر ودر مانده در چمبرۀ مصیبت های هولناک وجانکاه عصر ماست که زنجیر اسارتبار مصیبتها با حلقه ها وپیچ های چون بیعدالتی و بی تفاوتی در برابر درد های بیشمار ملت،مانند سیاست های تاریک در تعامل با جامعه جهانی