فرخنده زهرا نادری با شعار" چادری دریشی قدرت" به مجلس نمایندگان افغانستان راه یافت وبا شعار "دموکراسی وحقوق زن" جایزۀ بین المللی صلح راگرفت وباشعار"چهرۀ جدید"،عضو کمیته دموکراسی وحقوق بشر اتحادیه بین الپارلمانی جهان شد.
اتحادیه بین الپارلمانی جهان، در سال 1889 ابتدا توسط دو کشور فرانسه و انگلستان تاسیس شد؛ در حال حاضر 162 کشور عضو دارد، مقر آن در سویزرلیند است، ریاست آن به صورت دورۀ است وهر سال در یک کشورعضو کنفرانس دایر می کند، در سال روان 128 مین کنفرانس خود را در کیتو پایتخت ایکوادور برگزار کرد.
انتخاباتی که افغانستان برای اولین بار عضویت یکی از کمیته های این اتحادیه را کسب کرد، در ماه مارچ سال 2013 میلادی در پایتخت اکوادور برگذار شد.
چگونگی راهیابی افغانستان را از زبان فرخنده زهرا نادری عضو مجلس نمایندگان افغانستان وعضو کمیته دموکراسی وحقوق بشر اتحادیه بین الپارلمانی می خوانیم:
بست باستان: اخیراً شما عضویکی از کمیته بین المللی اتحادیه بین الپارلمانی جهان را کسب کردید، در مورد چگونگی راه یابی تان در این کمیته را برای خوانندگان توضیح دهید؟.
فرخنده زهرا نادری: من از شما و خبرگزاری بست باستان تشکری می کنم، آنچه که من در انتخابات بین پارلمانی در نشست اکوادور بدست آوردم، بالاتر از انتظار افغانستان وخودم بود.
وقتی ما در این اکوادور رفتیم، برای من یک بلند پروازی رخداد تا خود را در یکی از کمیته های این اتحادیه کاندیدا کنم. چون در این مدتی که افغانستان عضویت این نهاد بین المللی را داشته است، هیچگاهی نتوانسته عضویت یکی از کمیته های اتحادیه بین پارلمانی جهان را بدست آورد.
از سوی دیگر، کمیته های که در آنجا وجود دارد به همۀ جامعه بشری ارتباط می گیرد ولی برخی کمیته ها، به اوضاع و شرایط فعلی افغانستان بی نهایت ارتباط می گیرد، مثلاً کمیته حقوق بشر ودموکراسی، که ما هم در کشور خود چالش های حقوق بشری داریم وهم چالش های دموکراسی. برای من بسیار دلچسب بود که افغانستان باید عضویت کمیته حقوق بشری را داشته باشد، این بود که من با دارالنشاء پارلمان افغانستان این موضوع را مطرح کردم، قرار شد تا خود را کاندیدای عضویت در کمیته دموکراسی وحقوق بشر این اتحادیه کنم. بست باستان: چطور شد که شخص شما از افغانستان خود را برای عضویت در کمیته های این اتحادیه کاندیدا کردید؟
فرخنده نادری: هرسال طبق معمول نمایندگان از پارلمان کشورهای عضو در یکی از کشورهای عضو اتحادیه گیرد هم می آیند و از افغانستان نیز شرکت می کنند. امسال در جمع گروپ که باید می رفتند، من هم بودم. وقتی ما در آنجا رسیدیم، یک ورق برای همه توزیع شد که دو کشور آسترالیا که یک خانم سناتور استرالیایی بود و کشور "مالدف" پیش از پیش برای عضویت این کمیته خود را کاندیدا کرده بودند.
پس از آن کشورهای اندونزیا، ایران، کوریا وافغانستان نیز نام های خود را دادند. چون نمایندگان افغانستان تصمیم داشتند که در این کنفرانس قوی حاضر شود، قرار شد یک کاندیدا نیز داشته باشد.
وقتی چهار کشور از آسیا خود را کاندید کردیم، مشکلات به وجود آمد؛ عرف بر این است که هر بخش جهان می تواند تنها یک نماینده در این کمیته ها داشته باشند، چون تعداد کاندیدای کشور های اقیانوسیه آسیا زیاد بود و باید یک نفر معرفی می شد لذا مشکلات میان ما کشورهای اسیایی بخش اقیانوسیه به وجود آمد که روی یک نفر توافق نظر حاصل نمی شد.
تنها کشور اندونیزیا منصرف شد و ایران روی موقف و کاندیدای خود زیاد پافشاری داشت.
افغانستان بار اول بود که در این گونه چانه زنی سیاسی وارد می شد، ماهم اصرار و دلایل خود را داشتیم. آنجا بحث اصلی یا بگویم شعار همه این بود که اتحادیه بین پارلمایی جهان باید چهرۀ جدید بیگرد، ما هم می گفتیم که اگر قرار است چهره ها جدید شود هیچ چهرۀ جدید تر از افغانستان نیست. ما می گفتیم که اگر شما می خواهید افغانستان از مظلومیت وبیچارگی و قابل ترحرم بودن بیرون شود، راه آن این است که این کشور را در معادلات کلان جهان فرصت دهید که عرض اندام کند. این بود که بسیاری کشورها قناعت کردند تا افغانستان یکی از گزینه ها باشد.
در نتیجه، همۀ کشورها به نفع یک دیگر کنار رفتند و سرانجام سه کشور استرالیا، ایران و افغانستان باقی ماند. ما وارد پروسه انتخابات شدیم، در این جا نقش خانم استرالیایی بسیار زیاد برجسته بود. همۀ کشورها او را می شناختند وهمچنین وی در سال گذشته نیز خود را کاندید کرده بود که بنا به برخی مشکلات دپلماتیک نتوانست وارد رقابت شود، امسال با برطرف ساختن اون موانع و آمادگی قوی وارد رقابت گردید. ما از قبل آمادگی نداشتیم و به این دلیل کار کمپاین برای ما خیلی دشوار بود، ما باید گروپ های پارلمانی کل کشور های عضو را می دیدیم و به آنها دلیل قناعت بخش مبنی بر ضرورت عضویت افغانستان در این کمته را می گفتیم.
تا اینکه صندوق های انتخابات گذاشت شد و قرار شد 52 کشور شرکت کننده آرای خود را بدهند. از جمع این آرء یک رأی باطل داده شد، سه رأی برای ایران داده شد، 20 رأی برای استرالیا داده شد و 28 رأی را افغانستان از خود ساخت.
بست باستان: در مورد اتحادیه پارلمانی معلومات دهیدکه چه جایگاه را در نهاد های بین المللی جهان دارد و تاثیر گذاری آن در معادلات جهان چگونه است؟
فرخنده نادری: اتحادیه بین پارلمانی یک اتحادیه بین المللی است. این اتحادیه در سال 1889 ایجاد شده و از ابتکارات دو کشور فرانسه و انگلیستان است. این دو کشور به هدف ارتباط فردی میان پارلمان ها چنین اتحادیه را ایجاد کردند اما امروز این نهاد، ارتباط بین پارلمان ها را به عهده دارد؛ فرد، تبدیل به نهاد شده است.
در بخش سیاست جهانی، این اتحادیه جهان را به شکل یک کشور می بیند؛ ما می بینم وقتی یک مفکوره بزرگ می خواهد داخل هر کشور شود، به آسانی این کار صورت نمی گیرد اما این اتحادیه یک پس منظر دارد که به سال های که ادامه پیدامی کند، بتواند یک ریشه قوی از خود داشته باشد. از سوی هم مفکوره دموکراسی که امروز در جهان بعنوان برترین فرهنگ شناخته شده، از پارلمان های جهان برمی خیزد، پس این ها خواستند،همانگونه که در سازمان ملل نمایندگان حکومت ها می روند صحبت می کنند و مشکلات کشور شان را مطرح می کنند، در اتحادیه پارلمانی نمایندگان پارلمان کشورها می روند مشکلات کشور شانرا صحبت کنند.بست باستان: شما یکی از جوایز بین المللی بنام صلح را نیز دریافت کرده اید، در این مورد توضیح دهید؟
فرخنده زهرا نادری: بلی؛ جایزۀ بین المللی که من دریافت کردم جایزه صلح بود. کاندید شدن در این پروسه نیز بسیار مهم بود. افراد ازسوی کدام نهاد بین المللی معرفی می شود بسیار مهم است. من از طرف یو ان دی پی معرفی شده بودیم و به همین دلیل توانستیم در رقابت شرکت کنیم.بست باستان: دلیل برنده شدن شما چه بود؟
دلیل برنده شدن من در این جایزه، صدا بلند کردن برای دموکراسی بود که همیشه من برای تحقق آن کار می کنم ودر هر جا سخن می گویم وهمچنین مبارزه برای حقوق زن که داشتیم نیز شاید داخل این موضوع شده باشد.
بست باستان: چه فعالیت های سیاسی دیگری دارید؟
من اولین فعالیت های سیاسی خود را از زمان انتخابات پارلمانی شروع کردم که در انتخابات با شعار" چادری دریشی قدرت" وارد و پیروز شدم. در عین حال در کانون فرهنگی ناصر خسروی بلخی کار می کنم.بست باستان: شما عضویت یک حزب سیاسی را نیز دارید؟
فرخنده زهرا نادری: بلی من عضو "حزب پیوند ملی افغانستان" هستم. این حزب به رهبری سید منصور نادری پدرم آغاز به فعالیت کرد. هدف من از پیوستن به این حزب آن بود که برای جوانان به خصوص خانم ها بفهمانم که می توانیم عضو فعال یک حزب سیاسی شویم و برای مردم کار کنیم.
از سوی دیگر عضویت یک حزب سیاسی و یا کارهای سیاسی انجام دادن برای بسیار از خانم ها کار دشوار وسخت می آید، من خواستم این کار را ساده بسازم که هر خانم به راحتی می تواند در عرصه سیاسی داخل شود.بست باستان: در مورد تحصیلات خود بگویید؟
ای کاش می توانستم بیشتر وبیشتر می خواندم هنوز هم با خودم مبارزه می کنم که بیشتر بخوانم.
من از رشته حقوق فارغ شدم، دورۀ ابتدایه را در افغانستان خواندم و دوره لیسه را در یکی از دانشگاهای انگلستان تمام کردم. نظر به اینکه مادرم زندگی در انگلستان برایش سخت بود، زمانی که دموکراسی در افغانستان آمد دوباره به افغانستان آمدیم. سپس در یکی از دانشگاه های انگلیسی در ازبکستان از رشته حقوق فارغ شدم.
علاوه بر علایق سیاسی که دارید، دیگه چی آرزوهای دارید که می خواهید در زندگی به آن برسید؟
فرخنده نادری: من افکار بزرگ را بسیار خوش دارم. علاوه براینکه متعلق به کشوری هستم که همیشه در اضطراب زندگی می کنیم، هر روز برای "نجات" کار می کنیم که امروز نجات پیداکنیم یا فردا، با وصف آن زندگی بسیار زیبا است، هر بعد آن زیبا است، شاید ابعاد زیبایی باشد که من تاهنوز به آن داخل نشدیم. اما نظر به شرایط و وقت اگر زمان تقاضا کند که برای بعدی دیگری کار کنم، شاید بسیار به خوشی وارد آن شوم. از زمانی که در سیاست داخل شدم، نمی توانم از کار کرد خود خوش باشم، راه طولانی است نمی دانم به اهدافم میرسم یاخیر.
No comments:
Post a Comment