آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Thursday, July 5, 2012

ساکنان ولایت جوزجان در اعتراض به مسموم شدن دختران مکاتب دست به گردهم آیی زدند

15.04.1391
صدها تن ازساکنان شجاع ولایت جوزجان در اعتراض به مسموم ساختن دختران در مکاتب دست به یک گردهم آیی زده و این عمل را محکوم کردند.
به اساس گزارش خبرنگار رادیو آزادی این گردهم آیی در شهر شبرغان مرکز ولایت جوزجان امروز برگزار شد که در آن عمدتاً علمای دینی، نماینده گان مردم و بزرگان قومی اشتراک کرده بودند.
مولوی عبدالحی حیات رییس شورای ولایتی جوزجان گفت: در این گردهمایی سخنرانان حمایت شان را از معارف اعلام کرده و مسموم ساختن دختران در مکاتب را تقبیح کردند.

 

وزارت امور زنان خواهان مجازات عاملان مسمومیت شاگردان گردید

تیر ۱۵, ۱۳۹۱ ·
وزارت امورزنان با همکاری نمایندگان شورای ملی، جامعه مدنی، شورای عالی صلح و فعالین حقوق زن کمپاین مطبوعاتی را در این وزارت راه اندازی نموده که در آن ضمن محکوم نمودن این اعمال از تمام نهاد های عدلی و قضایی کشور خواهان پیگیری و مجازات عاملین این رویداد ها  گردیدند.  صدیقه بلخی عضو مشران جرگه مسموم نمودن دختران را تقبیح نموده و افزایش این عمل ناشایسته را باعث مانع  شدن دختران به مکتب از سوی فامیل هایشان دانسته  که عده دیگر نیز بعد از گذراندن دوره ابتدائیه مکتب را تر ک می کنند.  وی افزود دولت باید در راستای بازداشت عاملین این قضایا اقدام اساسی نماید و کسانی را که در این رویداد ها دست دارند مجازات نمایند.  همچنین در این نشت نمایندگان وزارت زنان خواهان تشکیل یک گروپ کاری از نمایندگان با صلاحیت وزارت های معارف، صحت عامه، امور زنان، داخله و ریاست امنیت ملی جهت طرح و تطبیق اقدامات جدی برای جلوگیری و رسیدگی سریع به همچو حادثات در مکاتب خصوصا مکاتب دختران شدند.  م‍ژگان مصطفوی معین مسلکی وزارت امور زنان هدف از تدویر این کمپاین  را به ستوه امدن زنان از حادثات در مکاتب دخترانه دانسته و افزود :  "وزارت معارف باید هر چه عاجل طی یک اقدام جدی برای ان عده از دختران مسموم شده و در امتحان چهار و نیم ماه حاضر شده نمی توانند از طریق رسانه ها اعلان نمایند و  ارگان های قضایی باید محکمه علنی را جهت مجازات عاملین این حادثات دایر نماید".  وی افزود انان در نظر دارند تا با همکاری وزارت خانه های دیگر در ۳۴ ولایت کشور به خاطر بالا بردن سطح اگاهی در قسمت ضرورت به تعلیم و تحصیل دختران و تشریح اهداف شوم دشمنان که تعلیم دختران را به چالش می کشد، خانواده های انان را جهت فرستادن دخترانشان به مکاتب تشویق نمایند.  شفیق الله طاهری معاون سخنگوی امنیت ملی که در این نشست اشتراک نموده بود از تحقیقات دقیق در این راستا یاد نموده افزود قضایای مسموم شدن دختران در مکاتب توسط مامورین این ریاست تحت بررسی قرار دارد و اشخاصی نیز در این راستا بازداشت شده است .  گفتنی است که مقامات امنیت ملی همچنان چندی پیش در گفته های خود شورای کویته، شبکه حقانی و طالبان پاکستانی را متهم به مسموم نمودن شاگردان مکاتب نموده بودند. مسموم ساختن دانش آموزان دو سال پیش در افغانستان آغاز شده بود، اما از سوی مسوولین پنهان نگهداشته شده که مقامات امنیتی دلیل این مساله را تضعیف روحیه دانش آموزان دانسته اند.

آمار اخذ طلاق از سوی زنان در افغانستان افزایش یافته است

شماری از فعالان حقوق زن و کمسیون امور زنان ولسی جرگه می گویند که خشونت های خانواده گی سبب افزایش طلاق در کشور گردیده است.
لت و کوب زنان از سوی شوهر، نفقه ندادن، بیکاری و اعتیاد به مواد مخدر از عواملی خوانده می شوند، که به گفته شماری از حقوق دانان بالاخره به جدایی زن و شوهر می انجامد. برای تهیه این گزارش با چند زنی صحبت کردم، که می خواستند از شوهران شان طلاق بگیرند.
این زنان همه تازه عروسان بودند. از چهره های شان به خوبی می توانست فهمید، که در مدتی که با شوهران شان زنده گی کرده اند، با چی رنج و دردی رو به رو بوده اند. این زنان می گفتند، که لت و کوب شوهر و نفقه ندادن، آنان را واداشته تا راه جدایی را انتخاب کنند.
«شانزده ساله بودم که همرای این آدم ازدواج کردم، خیلی کار های خلاف کرد، دختر می آورد در خانه، حالا می خواهم طلاق بگیرم.»
«نام من طیبه است، شوهرم ظلم می کند چرسی است، مرا نان و آب نمی دهد، مرا لت و کوب می کند. مرا فامیلم به همین آدم دادند از اول هم خبر نداشتم که این شخص چگونه آدم است. حالا این شخص چرسی و پودری است، شوهرم هم پدر خود را لت و کوب می کند و هم مادرش را، آنان از ترس چیزی گفته نمی توانند، وقتی برایش می گویم کار کن مرا می زند، دو و سه شب گرسنه می مانم پس از آن مرا لت و کوب می کند و خانه پدرم روان می کند. می خواهم طلاق بگیرم و از گیر وی خلاص شوم.»
«ظلم و جبر را تحمل کردم اما نه توانستم، مرا زیاد لت کردند. شوهرم، ایورم، خشویم و ننویم. شوهرم یک شخص عیاش و زن باز است، من مرگ می خواهم، این بار دوم است که در خانه شوهر خودکشی می کنم، من طلاق می گیرم.»
در این حال کمسیون امور زنان ولسی جرگه نیز افزایش خشونت های خانواده گی را از عوامل ازدیاد طلاق می داند. فوزیه کوفی رییس این کمسیون در این مورد بیشتر می گوید.
«کسانی که در کمسیون امور زنان ولسی جرگه مراجعه می کنند، بیشتر خواهان طلاق هستند، ما در قسمت آگاهی خانم ها زیاد تلاش کردیم و زنده گی خانواده گی آنان به معیاری نیست که خانم آموخته است، به همین خاطر خشونت ها مروج می شود و آمار طلاق بلند می رود، با وجودی که ما زیاد تلاش می کنیم که در برخی موارد طلاق ها کم شود البته از طریق تطبیق قانون، اما خود خانواده ها علاقمند طلاق هستند.»
اما شماری از فعالان حقوق زن می گویند، اگر بالای یک زن ظلم و ستم صورت می گیرد، و ادامه زنده گی با شوهر برایش طاقت فرسا می شود، جدایی از این وضعیت راه حل بهتر است.
نرگس نهان رییس عمومی موسسه برای صلح و دیموکراسی:
«دین مقدس اسلام برای شان این انتخاب را داده است که زنان تصمیم بگیرند که آیا شوهری که دارند اگر برای شان نفقه نمی دهد، آنان حق این را دارند که طلاق بگیرند و در عین زمان قوانین افغانستان هم این اجازه را برای زنان داده است، اما مشکلات خورد و ریزه که می تواند با تفاهم حل شود، هیچ وقت نباید گپ به طلاق بکشد، اما اگر مشکل به جایی می رسد که شوهر زن را نان داده نمی تواند و بالایش خشونت می کند و زن متوجه می شود که زنده گی اش در خطر است، پس به حیث یک مسلمان فرض است که جان خود را نجات دهد.»
اما شماری از علمای دین آگاهی دادن برای خانواده ها و به خصوص زن و شوهر را یکی از راه های جلوگیری از طلاق می دانند.
حسین جعفری یکی از علمای دینی:
«اگر زنان به حقوقی که خداوند به آنان داده است آگاه باشند، و جامعه را متوجه حقوق خدا دادی زن به عنوان انسان در جامعه تفهیم کنیم، و مرد ها هم از حقوق زنان آگاه باشند و زنان هم از حقوق مردان آگاه باشند، یعنی اگر یک زن و مرد در یک جامعه انسانی و اسلامی از حقوق همدیگر آگاه باشند و به آن احترام بگذارند، شاید بهترین راه برای رفع خشونت علیه همدیگر باشد.»
در این حال، کمسیون مستقل حقوق بشر می گوید، زمانی که زنان مراجعه کننده به این کمسیون تقاضای طلاق دارند، از پیامد های ناگوار پس از طلاق با آنان صحبت می شود. به گفته دفتر ساحوی کمسیون مستقل حقوق بشر، پس از چندین بار صحبت با خانواده هایی که خواهان جدایی اند، مشکل بین آنان حل می گردد و زنده گی مشترک شان دوباره آغاز می شود.
به گفته عالمان دین، طلاق زمانی مطرح می شود، که میان زن و شوهر ناسازگاری وجود داشته باشد و هم زن و شوهر کفو همدیگر نباشند.
 

                                               www.Voiceofwomenafg.blogspot.com

گوش و بینی این زن را شوهرش بریده است




ديدار "ام بى سى" در امریکا با زن افغانستانى قربانی خشونت
پنجشنبه - 05 جون 2012م
دبی-العربیه نت فارسی
مشكلات زنان افغانستان بی حد و حصر است، زن افغانی علاوه بر خشونت خانوادگی که غالبا در این کشور عام و فراگیر است از محرومیت های اجتماعی، قتل های ناموسی ، تجاوز به عنف، آزار و اذیت جنسی رنج می برد.

در يك گزارش ويژه توسط تلويزيون
mbc با زندگى عایشه محمد زی که بینی و گوشهایش توسط همسر طالبانی اش بریده شده است، آشنا مى شويم. او از جمله قربانیان خشونت خانوادگی در افغانستان می باشد، ليكن هم اکنون در ولایت مریلند آمریکا زندگی می کند.
وی نه تنها قربانی خشونت های خانوادگی در افغانستان است بلکه نمونه بارزی از ظلم و ستم ناشی از تفکرات سنتی برخی از جوامعی است که نه تعالیم دینی واقعی را درست فراگرفتند و نه از نسیم آزادی های نوین بهره برده اند.
تصویر این زن افغانستانی که بر روی غلاف مجله"تایم" آمریکا به چاپ رسیده بود و شهرت جهانی پیدا کرد، نشان داد که این انسان تنها به دلیل زن بودن همچون یک کالا قابل خرید و فروش و نگهداری و گاهی دور انداختن است.
بنا به گزارش
mbc که پنجشنبه 5-7-2012 پخش گردید، عایشه هم اکنون در آمریکا جایی که هزاران کیلومتر از افغانستان دور است ، نزد زن و شوهری به نام های ماتی و جمیله که هر دو پشتو هستند زندگی می کند.
خبرنگار می گوید که وی را در نزد این خانواده ملاقات کردیم، به رغم همه سختی های دوره گذشته، دارای اراده ای آهنین و مصمم بود، او علاوه بر یادگیری زبان انگلیسی، شور شوق عجیبی به زندگی دارد.
برای امرار معاش و داشتن زندگی راحت به ساخت زیور آلاتی قشنگ می پردازد که به گفته وی آن را در زندان در افغانستان آموخته است و با کمک ماتی و جمیله برای فروش تولیدات خود وب سایتی را تاسیس کرده است. اما هنوز مسئله درمان جسمی طولانی مدت عایشه در راه است ، او با همیاری یک زن و شوهر پشتویی و کمک یکی از نمایندگان کنکره آمریکا توانسته است مجوز اقامت در این کشور را دریافت کند و پرونده درمان وی به یکی از بهترین بیمارستان های نظامی آمریکا فرستاده شده است.
وی قرار است در این بیمارستان به مدت دو سال جهت کاشتن دو گوش و بینی از دست رفته اش معالجه شود.
پیش از ترک عایشه از وی پرسیدیم در صورتی که با همسر طالبانی خود روبرو شود چه واکنشی خواهد داشت که وی فورا در جواب گفت: "هیچ گاه این لحظه را دوست ندارم پیش بیاید ، من هر شب با این خاطره تلخ که از افغانستان برایم باقی مانده است، به خواب می روم."