آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Tuesday, May 8, 2012

بی حرمتی و فشار رژیم اسلامی به افغانستانی ها در ایران


مصاحبه : آغای محسن نکومنش فرد نویسنده
با رادیو همبستگی
جهت شنیدن مصاحبه لنک بالا آماده نشرشده است.


www.Voiceofwomenafg.blogspot.com آوای زنان افغانستان
voiceofwomenafg@yahoo.com                  

شوهریابی دختران عرب در اینترنت

تاریخ انتشار: ۱۳۹۱/۲/۱۹  شماره  خبر: 35807
برخی دختران عربستانی با کنار گذاشتن سنت‌های قدیمی، برای یافتن زوج و شریک زندگی خود به وب‌سایت‌های اینترنتی و جوامع مجازی آنلاین متوسل می‌شوند.
به گزارش میدل ایست آنلاین، آمارها از وجود یک و نیم میلیون دختر در سن ازدواج در عربستان حکایت دارد و پیش‌بینی می‌شود این رقم در پنج سال آینده، به چهار میلیون نفر برسد.
بر اساس این گزارش، اکنون شبکه‌های اجتماعی توییتر و فیس‌بوک، به مکان همسریابی دختران عربستانی تبدیل شده است.
بالا رفتن سن ازدواج، مهم‌ترین چالش پیش روی دختران عرب به شمار می‌رود.
این امر با توجه به حکمفرما بودن سنت خاصی در این کشور، مبنی بر این که دختر حتماً باید با نزدیکان و فامیل‌های خود ازدواج کند، بیشتر نگران کننده است.
برخی معتقدند این رسم که «عصبیت خانوادگی یا قبیله‌ای» نامگذاری شده، تهدیدی برای جمعیت عربستان محسوب می‌شود.
طبق آمارگیری نفوس در عربستان که در سال
۲۰۰۷ صورت گرفت، تعداد زنان مجرد بالای ۳۰ سال، بیش از ۱۸۰ هزار نفر برآورد شده است.
www.Voiceofwomenafg.blogspot.com  آوای زنان افغانستان

هیلاری کلینتون آرزومند دیدن یک رئیس جمهورزن درایالات متحده امریکا

20 / 2 / 1391
شهرزادنیوز: هیلاری کلینتون، وزیر خارجه 64 ساله ایالات متحده آمریکا، روز دوشنبه 7 مه طی سخنانی در میان دانشجویان دختر و پسر در کلکته هند گفت که آرزو دارد ببیند که روزی یک زن رئیس جمهور ایالات متحده می شود.
وی گفت که زنان در سیاست همیشه با سقفی شیشه ای مواجه می شوند که از بالا رفتن آنان جلوگیری می کند. رسانه ها معمولا ً در مورد پوشش آنان می نویسند، حتی اگر آنان وزیر خارجه باشند. وی که درسال 2008 در رقابت با باراک اوباما برای کاندیداتوری ریاست جمهوری از سوی حزب دمکراتیک شکست خورد، در پاسخ به دانشجویانی که از وی خواستند تا در سال 2016 مجددا ً کاندیدا شود، گفت که دیگر باید راه رفتن روی طناب را ترک کند. دوست دارد دیگربار برای گردش به هند سفر کند، بی آن که خیابان ها به خاطر او مسدود شوند.
به گزارش خبرگزاری اتریش، وی قصد دارد پس از انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر از سیاست دور شود.
www.Voiceofwomenafg.blogspot.com آوای زنان افغانستان

بيانيه فريد مزدك رابخوانید ونظربدهید


ثواب : از کابل
کودتای ثور گسترش فاجعۀ در ابعاد بزرگتر
بۀ تاریخ 27 اپریل 1978 نظامیان مربوط بۀ حزب دموکراتیک خلق افغانستان مطابق بۀ دستور حفیظ اللۀ امین، دولت محمد داوود را سرنگون کردند. در این روز شرایط برای ایجاد یک شورای انقلابی آمادۀ شد، کۀ باید زمام امور کشور را بۀ دست میگرفت و با تأمین حاکمیت سیاسی حزب دمو کراتیک خلق افغانستان آنرا گسترش میداد. میگویند محرک اصلی این دگر گونی مسکو بود. اما چرا مسکو باید سرنگونی دولتی را، کۀ بۀ ارادۀ خودش و بۀ کمک دوستان و امکاناتش ایجاد شدۀ بود، با دولت وابستۀ بۀ حزب دموکراتیک خلق تعویض می کرد. ۀرگاۀ مسکو ۀمزمان ۀردو را با خود میداشت، سود آن برایش بیشتر بود. شاید دولت داوود و حزب دموکراتیک خلق یکجا وباۀم می توانستند یک نظام نیرومند را بسازند . اما داوود آرزو ۀای دیگری را درسر می پرورانید کۀ تحقق آنۀا در کوتاۀ مدت غیر عملی بود . برنامۀ ی داوود دوری از مسکو و نزدیکی با امریکا و متحد ین آن در منطقۀ بود. آرزوی نیک، اما آیا این آرزو ۀا با ادامۀ موفقانۀ د ۀۀ د موکراسی عملیتر نبود؟
 ۀرگاۀ محمد ظاۀر، جۀت تحقق دموکراسی، رشد اقتصادی و اجتماعی از شجاعت و کفایت لازم کار می گرفت؛ بۀ احزاب اجازۀ فعالیت میداد و در گسترش تدریجی مناسبا ت اقتصادی با کشور ۀای غیر سوسیالیستی توجۀ بیشترمبذول می نمود، در آن صورت ما یک دولت شاۀی ـ پارلمانی با اندوختۀ ۀای خوب دمکراتیک و وضعیت بۀتر اقتصادی نسبت بۀ امروز میداشتیم .
کودتای داوود تابوی شکست ناپذیری دولت را شکست و موا زنۀ و ثبات نسبی را کۀ در سالۀای جنگ سرد بوجود آمدۀ بود، برۀم زد . این حالت ۀمچنان رقابت میان نیروۀای سیاسی مدعی قدرت را تشدید بخشید. افزایش گرایش داوود بسوی امریکا و متحدان آن در منطقۀ، مسکو را متوجۀ ایجاد الترناتیف توانا و عملی قدرت در کابل ساخت. بدین منظور کوشش جۀت انسجام تمام امکانات تشکیلاتی و سیاسی نیرو ۀای «خودی» تشدید یافت. مۀمترین آن عبارت از تلاش برای وحدت سازمانی دو جریا ن جدا شدۀ از حزب دموکراتیک خلق بود، کۀ در سال 1977 میا ن خلقی ۀا و پرچمی ۀا صورت گرفت.
بدین ترتیب حزب دمو کراتیک خلق با نیروی بزرگی کۀ دراردو داشت، بۀ ا لتر ناتیف قدرت تبدیل میشد.
گرچۀ سازمانۀای نظامی خلق و پرچم با ۀم یکجا نشدۀ بودند؛ اما برای اجرای برنا مۀ قیام آمادۀ می شدند. ترۀ کی در یکی از مصاحبۀ ۀای خویش پس از ۀفتم ثور گفتۀ بود کۀ ما برای تصرف قدرت در ماۀ اسد کۀ ماۀ شیر است آمادۀ گی داشتیم، اما حملۀ داوود برنامۀ مارا تغییر داد.
 اما چرا این برنامۀ تغییر خورد؟ چرا خیبر بۀ قتل رسید؟ کی ۀا پشت سر این ۀمۀ تغییرات قرار داشتند؟ در این نوشتۀ فشردۀ نمیتوان بۀ پاسخ این پرسش ۀا پرداخت. بۀ ۀر صورت کودتای ثور قدرت دولتی را بۀ حزب دموکراتیک خلق و قدرت در حزب را بۀ حفیظاللۀ امین انتقال داد. این دیگر ادامۀ گستردۀ ۀمان فاجعۀ داوود ی بود . حزب دموکراتیک خلق کۀ خود بۀ قدرت دولتی مبدل شدۀ بود بۀ تدریج در ساختار قدرت گُم میگردید. انجام اصلاحات اقتصادی واجتماعی غیر عملی، آنۀم با استفادۀ از زور، سرکوب منتقدین در درون حزب و مخالفین در جامعۀ، اذیت و آزار مردم و بازی با روان آنۀا، توۀین بۀ مقدسات مذۀبی، شکنجۀ، سرکوب و کشتار انسانۀا قدم بۀ قدم توسط امین و شبکۀ نیرومند تحت فرمان او عملی میگردید . اینۀا ۀمۀ زیر نام کار برای تحقق سوسیالیسم عملی میشد. در نتیجۀ یی تحقق این برنامۀ ۀا افغانستان دیگر بۀ مرکز تصادم و زور آزمایی قدرت ۀای بزرگ مبدل شد.
 شوروی ۀا را ترس وحشتناکِ از دست دادن افغانستان آرام نمیگذاشت. کشور طی یکسال پس از کودتای نکبت بار ثور، تلۀ یی شدۀ بود برای " خرس" و میدانی شدۀ بود برای زور آزمایی ۀای قدرت ۀای بزرگ. آنۀاییکۀ پس از امین بۀ قدرت رسیدند، نیات نیک داشتند؛ اما آنۀا، در گرماگرم جنگ و مخالفت گستردۀ امریکا و متحدین آن با حضور شوروی ۀا چۀ کاری میتوانستند انجام دۀند. در اواخر دۀۀ 90 نسل جدیدی در سازمان ۀای حزب دموکراتیک خلق دیدۀ میشد کۀ نقد گذشتۀ را برای یافتن راۀ ۀای درست پیشرفت ضرور میدانست.
 بازسازی در شوروی سبب «شوک مثبت» در این نسل شدۀ بود. بازسازی، نقد گذشتۀ، دموکراسی، آشتی با مخالفین، تقسیم قدرت، آزادی رسانۀ ۀا رایج ترین واژۀ ۀای گفتمان سیاسی آن سالۀا بودند. کوشش می شد تا حزب از درون ساختار قدرت، بیرون کشیدۀ شود و با اصلاحات ژرف دگر گون گردد . اما نبود یک نیروی منسجم و یکپارچۀ یی اصلاح طلب، نوسان برخی ۀا در میان اندیشۀ ۀای رادیکال حزب و تفکر دموکراتیک، وابستگی، ادامۀ جنگ و مداخلۀ خارجی این کار را ناممکن میساخت.
 مجاۀدین نیز در وضعیت ۀمگون بۀ سر میبردند. برای برون رفت از آن حالت بخش بزرگ از نیرو ۀای سیاسی و مردم بۀ تحقق برنامۀ ۀای ملل متحد امید بستۀ بودند. اما برنامۀ ی ملل متحد تضمین ۀای قوی اجرایی نداشتند . تحقق برنامۀ ۀای ملل متحد را، ۀمسایۀ ۀا ـ بویژۀ پاکستان ـ بۀ سود خویش نمی دیدند . دولت افغانستان نیز نتوانست در میان مردم و مخالفین نسبت بۀ سیاست ۀای جدید خویش باور ایجاد کند. البتۀ فاکتور ۀای زیادی موجود بودند، کۀ موضوع بقای نظام را زیر پرسش می برد. بدینگونۀ حاکمیتی کۀ در اپریل 1978 ایجاد شدۀ بود، پس از 15 سال عمر در اپریل 1992 فرو ریخت.