25 دلو 1390 خورشيدي خبرگزاری بست باستان
برای اولین بار یک بانوی افغان در رشتۀ بکسینگ در رقابت های المپیک اشتراک می کند.
در سالهای اخیر ما شاهد حضور گستردۀ زنان در ورزش بودهایم. ورزشهایی که برای زنان قابل پذیرش بوده چون والیبال، فوتبال، باسکتبال، هندبال، ورزشهای رزمی تکواندو، کاراته، جودو، ووشو، کانگفوتوا و... .
اما رشته هایی ورزشی هم استند که به گمان اغلب مردم، برای زنان مناسب نبوده و از نظر فزیکی و جسامت از توان آنان بالاست. در یک دهه، فعالیتهای ورزش بانوان در چوکات فدراسیونهای کمیتۀ ملی المپیک کشور شکل گرفت و اولین مدال را از رقابتهای آسیایی رویا زمانی در رشته تکواندو کسب نمود و به همین سلسله ایجاد تیمهای بانوان در فدراسیونهای ورزشی و دست آوردهای شان از رقابتهای بین المللی تداوم پیدا نمود.
یکی از این ورزشها بکسینگ است. ورزش بکسینگ در افغانستان از پیشینۀ تاریخی برخوردار است. این ورزش برمی گردد به دوران کار و فعالیت میرعبدالرشید بیغم که اساس ورزش بکسینگ را در افغانستان گذاشت.
اما علاقهمندی دختران به این ورزش از کجا شروع شد؟
شهلا سکندری، صدف رحیمی و شبنم رحیمی یگانه دختران جوانی بودند که با چند نفر از دیگر دختران جوان در سال 1385 علاقه به ورزش بکسینگ پیدا کردند. آنان زمانی داخل رنگ بکسینگ شدند، هیچ کس تصور آن را نمیکرد که روزی به حیث قهرمانان بکسینگ مبدل شوند.
خانم شهلا علت رو آوردن اش را به این ورزش، تماشای برنامه های ورزشی از طریق تلویزیون ها به خصوص فعالیت ورزشی دختران بیان نمود.
صدف رحیمی نیز ضمن اینکه گفتههای شهلا را تأیید می کند، عوامل دیگری را چون علاقه مندی، تشویق و حمایت خانواده های شان را نیز بی تأثیرنمی داند.
شهلا سکندری نخستین دختری بود که پا به میدان ورزش بکسینگ گذاشت. او پس از یک سال آموزش و پرورش زیر نظر استاد صابر شریفی در رقابتهای قهرمانی اندورگیم آسیا که در سال 2009 در ویتنام برگزار شد، اشتراک کرد و مفتخر به کسب مدال برنز گردید و نامش را به عنوان نخستین مدال آور زن در تاریخ بکسینگ افغانستان ثبت کرد.
هم زمان خانم سکندری، صدف رحیمی و خواهرش شبنم رحیمی هم از جمله ورزشکارانی اند که در رقابتهای ویتنام شرکت داشنتند، اما آن زمان نتوانستند مدال کسب کنند، آنان مأیوس نشدند، بلکه بیشتر از پیش تلاش کردند، زحمت کشیدند تا به گفتۀ خود شان مدال کسب کنند. آنان با اشتراک شان در رقابتهای جام شاهانه تاجکستان مفتخر به کسب مدال طلا و نقره گردیدند.
فعالیتهای ثمربخش این بانوان ورزشکار از آغاز تا کنون زیر پوشش وسیع رسانهها قرار داشت، تا جایی که در پهلوی رسانههای داخلی رسانههای بیرونی نیز به ورزش بکسینگ دختران افغان علاقهمند شدند. آوازه شهرت این ورزشکاران مرز ها را از هم گسیخت و راه را به سوی المپیک 2012 لندن باز کرد.
گر چه پیش از این هم دختران افغان در بخش های اتلتیک و جودو در رقابتهای المپیک 2004 یونان و 2008 بیجنگ اشتراک نموده بودند، اما در بخش بکسینگ نخستین بار است که یک دختر بُکسر افغان پس از سالهای اندک و امکانات محدود در بزرگترین رویداد ورزشی جهان اشتراک مینماید.
پس اگر به توانمندیهای زنان افغان توجه صورت گیرد، آنان میتوانند قلههای شامخ موفقیت و پیروزی را فتح نمایند.
حارث صميم - كابل
برای اولین بار یک بانوی افغان در رشتۀ بکسینگ در رقابت های المپیک اشتراک می کند.
در سالهای اخیر ما شاهد حضور گستردۀ زنان در ورزش بودهایم. ورزشهایی که برای زنان قابل پذیرش بوده چون والیبال، فوتبال، باسکتبال، هندبال، ورزشهای رزمی تکواندو، کاراته، جودو، ووشو، کانگفوتوا و... .
اما رشته هایی ورزشی هم استند که به گمان اغلب مردم، برای زنان مناسب نبوده و از نظر فزیکی و جسامت از توان آنان بالاست. در یک دهه، فعالیتهای ورزش بانوان در چوکات فدراسیونهای کمیتۀ ملی المپیک کشور شکل گرفت و اولین مدال را از رقابتهای آسیایی رویا زمانی در رشته تکواندو کسب نمود و به همین سلسله ایجاد تیمهای بانوان در فدراسیونهای ورزشی و دست آوردهای شان از رقابتهای بین المللی تداوم پیدا نمود.
یکی از این ورزشها بکسینگ است. ورزش بکسینگ در افغانستان از پیشینۀ تاریخی برخوردار است. این ورزش برمی گردد به دوران کار و فعالیت میرعبدالرشید بیغم که اساس ورزش بکسینگ را در افغانستان گذاشت.
اما علاقهمندی دختران به این ورزش از کجا شروع شد؟
شهلا سکندری، صدف رحیمی و شبنم رحیمی یگانه دختران جوانی بودند که با چند نفر از دیگر دختران جوان در سال 1385 علاقه به ورزش بکسینگ پیدا کردند. آنان زمانی داخل رنگ بکسینگ شدند، هیچ کس تصور آن را نمیکرد که روزی به حیث قهرمانان بکسینگ مبدل شوند.
خانم شهلا علت رو آوردن اش را به این ورزش، تماشای برنامه های ورزشی از طریق تلویزیون ها به خصوص فعالیت ورزشی دختران بیان نمود.
صدف رحیمی نیز ضمن اینکه گفتههای شهلا را تأیید می کند، عوامل دیگری را چون علاقه مندی، تشویق و حمایت خانواده های شان را نیز بی تأثیرنمی داند.
شهلا سکندری نخستین دختری بود که پا به میدان ورزش بکسینگ گذاشت. او پس از یک سال آموزش و پرورش زیر نظر استاد صابر شریفی در رقابتهای قهرمانی اندورگیم آسیا که در سال 2009 در ویتنام برگزار شد، اشتراک کرد و مفتخر به کسب مدال برنز گردید و نامش را به عنوان نخستین مدال آور زن در تاریخ بکسینگ افغانستان ثبت کرد.
هم زمان خانم سکندری، صدف رحیمی و خواهرش شبنم رحیمی هم از جمله ورزشکارانی اند که در رقابتهای ویتنام شرکت داشنتند، اما آن زمان نتوانستند مدال کسب کنند، آنان مأیوس نشدند، بلکه بیشتر از پیش تلاش کردند، زحمت کشیدند تا به گفتۀ خود شان مدال کسب کنند. آنان با اشتراک شان در رقابتهای جام شاهانه تاجکستان مفتخر به کسب مدال طلا و نقره گردیدند.
فعالیتهای ثمربخش این بانوان ورزشکار از آغاز تا کنون زیر پوشش وسیع رسانهها قرار داشت، تا جایی که در پهلوی رسانههای داخلی رسانههای بیرونی نیز به ورزش بکسینگ دختران افغان علاقهمند شدند. آوازه شهرت این ورزشکاران مرز ها را از هم گسیخت و راه را به سوی المپیک 2012 لندن باز کرد.
گر چه پیش از این هم دختران افغان در بخش های اتلتیک و جودو در رقابتهای المپیک 2004 یونان و 2008 بیجنگ اشتراک نموده بودند، اما در بخش بکسینگ نخستین بار است که یک دختر بُکسر افغان پس از سالهای اندک و امکانات محدود در بزرگترین رویداد ورزشی جهان اشتراک مینماید.
پس اگر به توانمندیهای زنان افغان توجه صورت گیرد، آنان میتوانند قلههای شامخ موفقیت و پیروزی را فتح نمایند.
حارث صميم - كابل
http://voiceofwomenafg.blogspot.com/ آوای زنان افغان