آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Thursday, December 1, 2011

قانون منع خشونت علیه زنان در افغانستان به درستی اجرا نشده است

یک معلم زن در بغلان مورد تجاوز جنسى قرار گرفت

پلخمری (پژواک، ٥قوس٩٠): افراد مسلح ناشناس، بعد از ربودن یک معلم زن در شهر پلخمری، بالای وی تجاوز کردند.سمونوال محمد کمین قوماندان امنیه ولسوالی بغلان مرکزی،امروز(٥قوس) به آژانس خبری پژواک گفت
که این معلم، روز پنجشنبه از سوی افراد مسلح در سرک هشتم این ولسوالی ربوده شده بود.
به گفتۀ وی، افراد مسلح بعد از تجاوز جنسى این معلم را در منطقه سلام خیل ولسوالی بغلان مرکزی رها کردند.
بر اساس معلومات منبع، تجاوز کننده گان سه تن بوده اند؛ اما تا حال هیچ یک از آنها بازداشت نشده است اما وى از ادامۀ تلاش درين راستا خبرداد.
سعید منصور رئیس معارف ولایت بغلان به پژواک گفت که این معلم در حدود ١٨ الی ٢٠ سال سن داشته که در مکتب نسوان پوزه ایشان شهر پلخمری مصروف وظیفه بود.
به گفتۀ وی، این معلم روز پنجشنبه بعد از اخذ امتحان از شاگردانش برای تداوی به سمت ولسوالی بغلان مرکزی در حرکت بود که از سوی افراد مسلح ربوده شده است.
داکتر وحید صدیقی یکتن از داکتران شفاخانه ولسوالی بغلان مرکزی به پژواک گفت که معاينات آنان نشان داد که اين معلم مورد تجاوز جنسى قرار گرفته است.
این در حالی است که سازمان ملل متحد در گزارش خود گفته که قانون منع خشونت علیه زنان در افغانستان به درستی اجرا نشده است.
http://voiceofwomenafg.blogspot.com/              آوای زنان افغان

رئیس جمهور افغانستان یک قربانی تجاوز را مورد عفو قرارداد

                           

قربانی تجاوز در افغانستان آزاد شد 'تا با مهاجم خود ازدواج کند'

به روز شده:  02:07 گرينويچ - جمعه 02 دسامبر 2011 - 11 آذر 1390 گروه های حقوق بشر می گویند که زنان افغان از حقوق خود محروم هستند
حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان یک قربانی تجاوز که به جرم "زنا" زندانی شده بود را پس از آنکه او ظاهرا توافق کرد با مرد مهاجم ازدواج کند عفو کرده است.
یک بیانیه دولتی حاکیست که او با این ازدواج موافقت کرده است، هرچند وکیل این زن گفته است که این آرزوی او نیست.
گلناز در زندان یک دختر به دنیا آورد که با او در زندان نگاهداری می شد.
گروه های حقوق بشر می گویند که صدها زن در زندان های افغانستان قربانی تجاوز یا خشونت خانوداگی هستند.
وکیل گلناز به بی بی سی گفت او امیدوار است دولت این آزادی را به او بدهد که با هرکسی می خواهد ازدواج کند.
کیمبرلی موتلی گفت: "در محاوره هایم با گلناز، او به من گفت که اگر حق انتخاب داشت با مردی که به او تجاوز کرد ازدواج نمی کرد."
خانم موتلی به بی بی سی گفت که آزادی گلناز مشروط به ازدواج با فرد متجاوز نبوده است.
این پرونده باعث جلب توجه بین المللی نسبت به وضعیت ناگوار بسیاری از زنان افغانستان شده است.
گلناز پیشتر در ماه جاری گفته بود پس از آنکه مورد تجاوز قرار گرفت متهم به زنا شد.
او گفت: "مجازات من اول دو سال بود. وقتی درخواست تجدید نظر کردم شد ۱۲ سال. من کاری نکردم. چرا باید حبسی طولانی بگیرم."
براساس تازه ترین حکم تجدید نظر، مجازات او به سه سال کاهش داده شده بود.
حدود پنج هزار نفر طوماری را برای آزادی گلناز امضا کرده بودند. خبر عفو او در بیانیه کاخ ریاست جمهوری اعلام شد.
در این بیانیه آمده است: "همانطور که دو طرف توافق کرده اند تحت شرایطی با یکدیگر ازدواج کنند، مقام های مربوطه موظف به اقدام براساس قوانین شریعت اسلامی شدند."
"رئیس جمهور دستور داد دفتر امور اداری و دبیر شورای وزرا حکم آزادی گلناز را بدهند."
تجاوز به گلناز پس از حاملگی او خبرساز شد. مهاجم او که یکی از بستگان سببی اقوام خانواده اوست ۱۲ سال حبس گرفت که بعدا به هفت سال کاهش پیدا کرد.
سرگذشت او در یک فیلم مستند اتحادیه اروپا درباره زنانی که به "جرم های اخلاقی" محبوس می شوند منعکس شد.
البته اتحادیه اروپا از انتشار آن خودداری کرد زیرا گفت "نگرانی های جدی درباره ایمنی زنان تصویر شده در فیلم دارد."بی بی سی
http://voiceofwomenafg.blogspot.com/              آوای زنان افغان

اربکی ها به صورت یک مرد و چهارزن اسید پاشیدند

                                   

اسیدپاشی به صورت اعضای یک خانواده به خاطر رد تقاضای ازدواج

پنج شنبه 01 دسامبر 2011 - 10 آذر 1390
وضعیت صحی دو نفر از اعضای خانواده وخیم گزارش شده است
گزارشها از شمال شرق افغانستان حاکیست که یک خانواده پنج نفره پس از آنکه به در خواست ازدواج دختر شان با یک مرد جواب رد دادند، با مایع اسید مورد حمله قرار گرفته اند.
این گزارشها می رساند که افراد مهاجم، از جمله فردی که درخواست ازدواج او رد شده بود، وارد خانه این خانواده در ولایت قندوز شده، پدر آنها را لت و کوب کرده و پس از آن به صورت او، همسرش و سه دختر شان اسید پاشیده اند.
داکتران در ولایت قندوز می گویند، پدر و بزرگترین دختر این خانواده در وضعیت وخیم قرار دارند.اما داکتران گفته اند که همسر این مرد، همراه با دو دختر شان در وضعیت بهتری قرار دارند و این حادثه، جان آنها را تهدید نمی کند.
اسید پاشی در افغانستان معمولا مورد استفاده قرار گرفته است و در بسیاری موارد، دختران و زنان به دلایل مختلف، از جمله رفتن به مکتب، از سوی افراد مختلف هدف قرار گرفته اند.
نیروی 'اربکی'
اعضای خانواده ای که بروز چهارشنبه در ولایت قندوز مورد حمله قرار گرفتند، به بی بی سی گفتند که جنجال پس از آن آغاز شد که پدر آنها با درخواست ازدواج یکی از مهاجمان با دخترش که هجده سال دارد، مخالفت کرد.
گزارش شده که این فرد، به مراتب بزرگ‌سال تر از دختر بوده است. این فرد، از اعضای نیروهای امنیتی محلی موسوم به (اربکی) است. اربکی ها، ملیشه های هستند که برای تامین امنیت مناطق شان از سوی دولت گماشته می شوند.
یکی از اعضای این خانواده به بی بی سی گفته: "مردی که این کار را کرد یک مجرم است."
او افزود: "هیچ دلیلی وجود نداشت که به درخواست او (ازدواج) جواب مثبت می دادیم. حالا او مرتکب یک جرم جدی شده و پولیس باید او را بازداشت کند."
پیش از این، افراد مربوط به ملیشه های (اربکی) به جرایم زیادی از جمله تجاوز جنسی متهم شده اند.بسیاری از مردم در قندوز باور دارند که پولیس این افراد را بازداشت نخواهد کرد، چون آنها افراد پرقدرتی هستند.
http://voiceofwomenafg.blogspot.com/              آوای زنان افغان

جنگ و ناامنی های تحمیلی مجال یک زنده گی آرام را از افغانها گرفته است


حمیرا ثاقب رییس شبکۀ نگاه زن:
جامعۀ مدنی افغانستان می خواهد تا نگاه جامعه بین المللی به افغانستان اینبار نگاهی جدی و سازنده باشد
کنفرانس بن دوم چند روز بعد  یعنی در پنجم دسمبر سالجاری با حضور نمایندگان 90 کشور جهان و نهادهای بین المللی و همچنان حکومت و نهادهی مدنی افغانستان برگزار می گردد. در این کنفرانس خانم حمیرا ثاقب رییس شبکه خبری نگاه زن از سوی جامعه مدنی افغانستان جهت اشتراک در این کنفرانس انتخاب گردیده است. در گفتگویی که با خانم ثاقب داشتیم وی به اهداف جامعه مدنی در این کنفرانس پرداخته و جوانب مختلف این موضوع را به بررسی گرفته است. در ذیل توجه شما را به گفتگوی ذیل جلب می داریم:
سوال: خانم ثاقب چگونه شد که شما در کنفرانس بن اشتراک نمودید؟
جواب: نهادهای مدنی که متشکل از 80 نهاد غیر دولتی در افغانستان حضور دارند در چندین جلسه بر این باور شدند تا در تصمیم گیری های محوری و اصلی که در کنفرانس بن دوم در مورد افغانستان که عنقریب در آلمان برگزار می گردد اشتراک ورزیده و نقش اساسی و معقول در تطبیق و نهادینه نمودن این تصامیم در افغانستان داشته باشند. در جلساتی که برایتان قبلا عنوان کردم از میان این 80 نهاد به تعداد 150 تن اشتراک نموده که در نتیجۀ یک انتخابات شفاف و متوازن به تعداد 34 تن از میان این نهادها جهت اشتراک در کنفرانس بن 2 انتخاب شدند.
سوال: می توانید بفرمائید این نهادها عمدتا از چه طیف ها و اقشاری تشکیل یافته است؟
جواب: کمیتۀ مشارکت سیاسی زنان افغانستان، کمپاین پنجاه درصد زنان افغانستان، شبکۀ خبری نگاه زن، شبکۀ زنان افغان، اتحادیه های کارگری و صنفی، نهاد های مربوط به حقوق بشر، رسانه های همگانی، تشکل های جوانان، آرمان شهر، نهاد های معلولین علماء و روحانیون، اجتماعات ورزشی و دیگر موسسات غیر حکومتی از جمله نهادهایی بودند که در این اجلاس اشتراک ورزیده بودند.
سوال: از سوی جامعه مدنی به چه تعداد و چه افرادی در میز اصلی کنفرانس حضور دارند؟
جواب: خوشبختانه می توان گفت که تمامی این موضوعات بر پایۀ یک انتخابات عادلانه صورت پذیرفته و بعد از انتخاب 34 تن به به نمایندگی از سوی جامعه مدنی متعاقبا دو نفر باز هم انتخاب و در میز اصلی کنفرانس بن حضور دارند که شامل خانم سیلی غفار و آقای باری سلام می باشد.
سوال: و دیگر اشتراک کننده گان این کنفرانس؟
جواب: جالب است که بدانید جامعه مدنی تلاش های بسیار دقیق و مستمر در راستای هر چه بهتر بر گزار شدن این رویداد تاریخی دارد. نهاد های جامعه مدنی کوشش نمودند تا حد زیادی از پراکندگی و تشتت خودداری نموده و یک برنامه منظم و دقیقی را برای پیشبرد اهداف خود داشته باشند بدین منظور؛ 34 تن که از سوی نهادی مدنی انتخاب گردیده اند در بخش های مختلف این کنفرانس چه بخش های اصلی و محوری و چه بخش های حاشیوی آن سهم اساسی داشته باشند و به نوعی بتوانند تمامی این گروه مجرب و توانمند توقعات نهادها، جریانات مدنی و مردم افغانستان را با یک برنامه ریزی دقیق برآورده سازند.
سوال: آیا در حاشیۀ این جلسه نیز برنامه هایی را نیز دارید؟
جواب : بله، ملاقات ها، دیدارهای رسمی و معارفه های متعددی با اشخاص، نهادها و جریانات بین المللی در راستای انعکاس دیدگاههای جامعۀ مدنی افغانستان خواهیم داشت.
سوال: اجمالا خواسته های نهادهای جامعه مدنی از کنفرانس بین المللی بن چیست؟
جواب: جامعه مدنی به مناسبت تدویر کنفرانس بن دوم پیشنهادات و خواسته های مشخص خود را بصورت کتبی داشته و آن را ارائه خواهد نمود. جامعه مدنی از کنفرانس بن می خواهد تا به تعهدات قبلی خویش مبنی بر جامعه ای سازنده و پویا همکاری های خویش را در راستای مسایل حقوق بشر، حقوق زنان و آزادی بیان تداوم دهند. جامعۀ مدنی افغانستان می خواهد تا نگاه جامعه بین المللی به افغانستان اینبار نگاهی جدی و سازنده باشد. فساد اداری و ناامنی که دو چالش پرخطر فرا روی مردم افغانستان به حساب می آید از میان برداشته شود. حکومت و حکومت داری بر پایۀ شایسته سالاری ایجاد گردد و نظام اقتصادی افغانستان از انحصارگرایی های معمول خارج شده و حیات اقتصادی مردم افغانستان تضمین گردد.
سوال: کنفرانس بن دوم را نسبت به کنفرانس بن اول چگونه ارزیابی می نمایید؟
جواب: در کنفرانس بن اول جامعه جهانی در ابتدا در صدد ریشه کن کردن تروریزم بین المللی در افغانستان بودند و نگاه شان به حضور در افغانستان نگاهی توأم با مبارزه و جنگ با دشمنان ائتلاف بین المللی بود. در آن زمان کوشش می شد تا جهان از مصیبتی به نام تروریزم رهانیده شوند و آدرس این مصیبت بین المللی را در افغانستان جستجو می کردند. اما با گذشت بیش از یک دهه حضور ائتلاف بین المللی؛ جهان به این باور رسیده است که ریشه های تروریزم بین المللی نه در افغانستان بلکه در خارج از افغانستان موجودیت داشته است. جهان به یقین کامل رسیده است که افغانها مورد مظالم بسیاری قرار گرفته و جنگ و نامنی های تحمیلی مجال یک زندگی آرام را از آنان گرفته است. در مجموع می توان گفت که کنفرانس بن دوم نسبت به کنفرانس بن اول از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است بخاطر آنکه جامعه جهانی به این نتیجه رسیدند که در افغانستان غیر از جنگ و تباهی که بر مردم تحمیل شده است مشکلات فراوان دیگری نیز وجود دارد که ضرورت احساس میشود تا جامعه جهانی افغانستان را در سالهای آتی نیز همراهی نماید.
سوال: و آخرین صحبت شما در پایان این گفتگو.
جواب: امیدوارم تا این کنفرانس نتایج خوب و روشنی را به مردم افغانستان به ارمغان بیاورد و سایۀ جنگ و نا امنی از کشورمان رخت بربندد.  

مصاحبه کننده: نسرین بلخی

http://voiceofwomenafg.blogspot.com               آوای زنان افغان