آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Friday, September 2, 2011

مصاحبه با دکتور حیفا ابوغزاله مدیر بخش کشورهای خاورمیانه

                                                        
                                                                                                                                                                                                             

                                                                                                                                                                                                                                                                             
ترجمه عبداللطیف عبادی
نابرابری جنسیتی و تبعیض حقوقی و اجتماعی میان زنان و مردان یکی از موانع توسعه در جهان عرب شناخته می شود . آخرین گزارش سازمان ملل متحد در زمینه ی توسعه انسانی در کشورهای عربی نشان می دهد که در مجموع زنان خاورمیانه ازانواع نابرابری میان خود و مردان رنج می برند و در برابر تبعیض هایی گوناگون که در جامعه شان وجود دارد ، نسبت به مردان آسیب پذیرتر هستند ، چه از نظر قانونی و چه درزندگی شخصی و اجتماعی شان . این گزارش می افزاید علیرغم تلاشهایی ستودنی که برای بهبود جایگاه حقوقی و اجتماعی زنان در کشورهای عربی صورت گرفته است ، متاسفانه در این زمینه تاکنون موفقیتهای اندکی حاصل شده است و زنان خاورمیانه همچنان قربانی تبعیضها ، تحقیرها ، بی عدالتی های قانونی و اجتماعی و نیز خشونت های خانوادگی می شوند . سازمان ملل متحد در گزارش خود نتیجه گیری کرده است که بدون مشارکت گسترده ی زنان در ساختار سیاسی و ایفای نقش در مقامهای مدیریتی و بدست گیری رهبری و نیزبدون تغییر اساسی قوانین مدنی کشورهای عربی ، روند توسعه ی انسانی و تلاش برای برداشتن تبعیض ها و نابرابری های حقوقی در منطقه خاورمیانه هیچ فرجامی نخواهد داشت . اما برخلاف این گزارش تلخ و نتیجه گیری مایوسانه اش ، خانم دوکتور حیفا ابوغزاله ، مدیر بخش کشورهای عربی بنیاد توسعه ی انسانی در امور زنان سازمان ملل متحد ، بسیار خوش بین است و معتقد است که علی رغم برخی از ناکامی ها ، تلاشهای زنان خاورمیانه برای رفع تبعیض ها و ایجاد تغییر برای برابری حقوقی و اجتماعی در کشورهایشان موفقیتهای بزرگی را برایشان در پی داشته است ، هر چند تا رسیدن به وضعیتی مطلوب هنوز فرسنگها راه باقی مانده است . با هم مشروح گفتگویی صمیمانه با دکتور حیفا ابوغزاله را می خوانیم :
سئوال : آیا وضعیت و جایگاه حقوقی زنان درکشورهای خاورمیانه در حال بهتر شدن است؟
جواب : موقعیت زنان اندکی بهتر شده است ، چه در زمینه های اجتماعی و چه در روابط شخصی و چه در حوزه ی زندگی خصوصی شان . اگر وضعیت فعلی زنان کشورهای خاورمیانه را با چند دهه ی پیش مقایسه کنیم متوجه می شویم که امکان دسترسی به آموزش و بهداشت به نحو چشمگیری برای آنها فراهم شده است . امروزه زنان خاورمیانه به راحتی می توانند وارد عرصه های کار و تصمیم گیری شوند . تا پیش از این آنها از داشتن چنین فرصتها و موقعیتهایی محروم بودند .
سئوال : چه کشورهایی برای بهبود حقوق زنانشان واقعا تلاش کرده اند و تا چه میزان در این تلاش موفق بوده اند؟ جواب : سازمانهای غیر دولتی بی شماری در کشورهای خاورمیانه بوجود آمده اند که برای بهبود حقوق انسانی زنان و ایجاد تغییر برای برابری آنها با مردان در کشورهایشان کوشش می کنند . آنها به آهستگی در حال موفق شدن برای تغییر قوانین تبعیض آمیز و نابرابر هستند . برای مثال ، مدافعین حقوق زنان و کارزارهای تغییر برای برابری در اردن موفق شدند با تصویب اصلاحیه ای در مجلس ، مادهء 340 قوانین جزایی آن کشور را ملغی کنند . طبق این ماده قانونی چنانچه فساد اخلاقی زن ، مادر ، خواهر و یا دختر خانواده برای اعضای مرد خانواده محرز و یا متصور می شد ، مرد خانواده می توانست او را بکشد و ازپیگرد قانونی نیز معاف می شد . تغییر قوانین تبعیض آمیز در اردن از سال 2001 شروع شد و تاکنون موارد مختلف دیگری نیز به نفع برابری حقوقی و اجتماعی زن و مرد اصلاح شده اند . بعد از اردن نوبت به مصر رسید و کارزارهای تغییر برای برابری در آن کشورنیز موفق شدند در قانون طلاق در مصر تغییراتی دهند . به دست آوردن حق درخواست طلاق برای زنان و نیز طلب خسارت معنوی از مرد در صورت جدایی ، از نتایج و دست آوردهایی بود که نتیجه ی تلاشهای گروههای غیر دولتی و مدافع حقوق زنان در مصر محسوب می شود . در اردن و فلسطین حس آگاهی و نگرانی های عمومی نسبت به خشونت علیه زنان افزایش یافته بی آنکه دولتهای این دو کشور برای رشد این آگاهی برنامه ی فراگیری را اجرا کرده باشند . در واقع این موفقیتها نیز حاصل زحمات و تلاش گروهها و نهادهای غیر دولتی در آن کشورها بوده است . گروههای مدافع حقوق زنان در این دو کشور با به راه انداختن مراکز مشاوره حقوقی و خانوادگی ، ایجاد خطوط تلفنی مشاوره ای ، ایجاد خانه و پناهگاههای امن و غیره گامهای بزرگی را برای حمایت از زنان و دختران آسیب دیده از تبعیض های قانونی و اجتماعی برداشته اند . در لبنان ، همکاری مشترک انجمن ملی زنان آن کشور و گروههای غیر دولتی مدافع حقوق زنان منجر به اصلاح قوانین کار و نیز مجازات در آن کشور شد و نابرابری حقوقی میان زن و مرد در این زمینه ها از میان برداشته شدند . با این تغییرات ، مزایای بیشتری به مادران شاغل تعلق گرفت و اولویت استخدام در ادارات و سازمانهای دولتی و غیر دولتی برای بکارگیری مردان نیز لغو شد . در کویت نیز زنان حق رای دادن و شرکت در انتخابات را بدست آورده اند و اکنون می توانند رای بدهند و خود نیز انتخاب شوند .
سئوال : در چه کشورهایی وضعیت حقوق زنان پیشرفت و بهبودی نداشته است؟
جواب : در کشورهای عربی حقوق زنان به شکلی گسترده نقض می شود . زنان از ابتدایی ترین حقوق انسانی خود محرومند . مهمترین علت این محرومیت نیز بی اطلاعی و نا آگاهی آنها نسبت به حقوقی هست که از آن برخوردارند و یا باید برخوردار باشند . در این کشورها نقض حقوق زنان نادیده گرفته می شود و نظارت قدرتمند و موثری نیز برای پیشگیری ازآن وجود ندارد . قضات ، حقوق دانها و حتی وکلای دادگاه ها در کشورهای خاورمیانه به پرونده ها و شکایتهای خانوادگی با نوعی پیش داوری می نگرند و همواره می کوشند تا مسئله را به گونه ای که مصلحت خانوادگی ایجاب می کند ، و در واقع باب طبع "مرد" باشد حل و فصل کنند . اساسا در این کشورها دیدگاه عمومی مردم بر این باور است که اختلاف زن و مرد باید در خانواده حل شود و نه دردادگاه . در چنین وضعتی زن مظلوم واقع می شود و هیچ فریاد رسی ندارد .
سئوال : آیا فرهنگ عمومی و نیز مذهب در جوامع خاورمیانه نقشی درروند نقض حقوق زنان داشته اند یا خیر؟
جواب : ارزشهای اجتماعی در منطفه خاورمیانه به گونه ای هستند که به زنان اجازه نمی دهند تا به عنوان عضوی از جامعه از وجود خود در اجتماع و حتی خانواده شان لذتی کامل ببرند . به عبارتی روشن تر ، زن را به عنوان یک عضو تمام و کمال جامعه نمی پذیرند . این حقیت را نمی توان انکار کرد و یا نادیده گرفت که چنین محرومیتهای تحمیل شده ای بر زنان در واقع ریشه در باورهای فرهنگی و نیز برداشتهای مذهبی مردم دارد . در چنین شرایطی زنان هم از سوی خانواده خود تحت فشار هستند و هم از تبعیضات قانونی و حقوقی رنج می برند . زنان این کشورها صرفا حق دارند تا میزانی بسیار اندک و آنهم تا آنجا که ساختار تنگ و نفس گیر اجتماع اجازه می دهد و نیز مصلحت و موقعیت خانواده ایجاب می کند ، از وجود و زندگی خود لذت ببرند . در تصمیم گیری ها هنوز میان حق زن و مرد فاصله ای بسیار است . در واقع این مرد خانواده است که برای زن تصمیم می گیرد حتی اگر موضوع مربوط به بهداشت و درمان وی باشد . فرهنگ و تفکر سنتی در خاورمیانه به گونه ای است که خانواده ها در فراهم کردن امکانات و حمایتهای آموزشی برای فرزندانشان همیشه اولویت را به پسران خود می دهند و این خود محرومیت از تحصیل و آموزش را برای دختران در پی دارد . در بسیاری از موارد زنان نقش و کارکرد خود به عنوان یک عضو موثر و مولد در جامعه را از دست می دهند چرا که در سنین بسیار پایین مجبور به ازدواج می شوند و نهایتا با داشتن فرزندانی بسیار خانه نشین شده و از چرخه اثرگذاری در جامعه حذف می شوند.
سئوال : علمای دینی و بزرگان و پیشکسوتان اجتماعی چه نقشی را می توانند در حمایت از حقوق زنان ایفا کنند؟
جواب : علمای دینی و پیشکسوتان و افراد سرشناس و معتبر در هر جامعه ای که باشند ، هم مسئولیت و هم توانایی این را دارند که برای بهبود و ارتقاء حقوق زنانشان اقدام کنند . آنها می توانند با حمایت از یک قانون و اگر قانونی وجود نداشت با استناد به ارزشهایی اخلاقی و انسانی که به زن بهایی برابر با مرد می دهد ، از حقوق زنان در اجتماعشان دفاع کنند .
سئوال : آیا حکومتهای کشورهای خاورمیانه به تعهدات قانونی خود در قبال کنوانسیون رفع تبعیض کامل از زنان به گونه ای جدی اقدامی کرده اند؟
جواب : تاکنون هفده کشور عربی این کنوانسیون را امضا کرده اند و یا اعلام کرده اند که مفادش را می پذیرند . اما بیشتر آنها برخلاف تعهداتشان برای رفع کامل تبعیضات قانونی ، حقوقی و اجتماعی علیه زنان کاری نکرده اند و اقدامشان از مرز امضا کردن این کنوانسیون فراتر نرفته است .
سئوال : مقامات و تصمیم گیرندگان حکومتهای خاورمیانه با چه بخشهای از کنوانسوین رفع کامل تبعیض علیه زنان مشکل دارند و چرا اجرای آن را برای خود سخت می دانند؟
جواب : غالب دولتها در کشورهای خاورمیانه با بخشهایی از این کنوانسیون که از نظر آنها مغایر با اصول شرعی و فقهی اسلامی است مشکل دارند . برخی از این حکومتها صراحتا اعلام کرده اند در مواردی که مفاد کنوانسیون رفع کامل تبعیض علیه زنان با موازین شرعی و فقهی دین اسلام تطبیقی نداشته باشند ، آنها را اجرا نخواهند کرد . این نکته را نیز باید یادآوری کنم که هنوز هم در برخی از کشورهای خاورمیانه زنان از شرکت در انتخابات محرومند . در کشورهایی مانند عربستان سعودی ، قطر و عمان زنان اساسا حق رای ندارند ..

نیروهای امنیتی به درخواست مردم برای کمک پاسخ ندادند

                                            

قطع برق توسط رژیم سوریه باعث مرگ نوزادان زودرس در بیمارستان حماه شد
دبی- العربیه.نت
فعالان سوریه روز پنچ شنبه 1-9-2011 بر روی شبکه یوتیوب فیلم جدیدی را منتشر کردند که در آن مردم حماه در حال دفن چند نوزاد هستند که به دلیل قطعی برق توسط نیروهای امنیتی در یکی از بیمارستان های حماه دچار خفگی شده ، جان خود را از دست دادند.
اين حادثه تنها یک روز پس از گزارش سازمان عفو بین الملل درباره جان سپردن 10 کودک سوری بر اثر شکنجه نیروهای امنیتی در بازداشتگاه های این کشور اتفاق می افتد.
این فیلم نوزاد هفت ماه ای به اسم محمد حمید صابع نشان می دهد که به علت قطعی برق در بیمارستان حورانی در حماه دچار خفگی شده جان خود را از دست دادند.
هنوز مشخص نیست که چه تعداد از این نوزادان بستری در این بیمارستان در پی قطعی برق توسط نیروهای امنیتی سوریه جان باخته اند .
این در حالی است که فعالان حقوق بشری سوریه گفته اند تمامی کودکانی که در بیمارستان حورانی در حماه نگهداری می شدند ، به دلیل قطعی برق دچار اختناق شده و جان باخته اند.
نوزادان زودرس که در بیمارستان ها نگهداری می شوند به مقادیر زیادی اکسیژن و دستگاه هایی ويژه ای که در آنها قرار داده می شوند ، نیاز دارند و در صورت قطعی برق مرگ آنها حتمی است .
محمد كحال یکی دیگر از نوزادان زود رسی است که به دلیل قطعی برق در بیمارستان حورانی و نبود اکسیژن کافی در دستگاه محل نگهداری وی ، جان باخته است.
فعالان سوری گفته اند که نیروهای امنیتی درخواست آنها جهت کمک به بیمارستان حورانی و رساندن برق به این مجتمع درمانی را بی پاسخ گذاشتند.
 

پانزده آهنگ در آرشیف رایو و تلویزیون ملی

                                                


علاقمندی زنان افغان به هنر موسیقی

 تهیه کننده: شمیلا جاوید   
07.06.1390
هنر موسیقی در سال های اخیر در افغانستان علاقمندان زیاد را به ویژه در میان زنان و دختران جوان به خود جلب کرده است و هر روز بر این تعداد افزوده می شود، اما در این میان وجود محدودیت هایی از سوی جامعهء افغانی و خانواده ها، بسیاری از دختران را از فراگیری این هنر باز مانده است.

به باور کارشناسان، دید منفی جامعه به هنر موسیقی و عدم آگاهی خانواده ها نسبت به ماهیت هنر موسیقی باعث شده است که حضور زنان در این عرصه کم رنگ باشد. اما با آن هم شماری از زنان و دختران علاقمند، از امکانات کمی که به دسترس شان قرار داشت استفاده کرده و  به هنر آواز خوانی رو آورده اند.

فرشته یکتن از آواز خوانانیست که از مدت بیشتر از ده سال به این سو به هنر آوازخوانی رو آورده است. وی اکثراً آهنگ های میهنی و حماسی سروده است. ولی فرشته می گوید: به حیث یک زن در این عرصه مشکلات زیاد را متحمل شده است.

او در حدود  15 آهنگ در آرشیف رادیو و تلویزویون ملی افغانستان به ثبت رسانیده است. خانم فرشته اکنون در ریاست موسیقی افغانستان کار می کند. وی گفت که آوازخوانی را در زمان مهاجرت در پاکستان آغاز کرده و با وجود نبود شرایط مناسب و امکانات، توانسته است به آوازخوانی ادامه بدهد.