آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Tuesday, April 19, 2011

نویسنده و شاعر توانای کشور


مختصــــر معرفی عزیزه عنا یت  
عزیزه عنایت  در سال1328 هجری  شمسی در ولسوالی اندخوی  ولایت  فاریاب پا به عرصه وجود گذاشته است. زما نیکه پدرش محمد کریم  نسبت وظیفه ء افســـری در کابل  متـــــوطن  میـــــگردد. موصوفه  نیز در آنجا بزرگ شده  و تحصیلاتش را در کابل  به پایان میرساند .
بعداً وظیفه ء ماموریت را در اداره دولتی  آغاز ومــد ت 25 سا ل مصدر خد مــــت می گردد. که 10سال اخیر  ماموریتش را  بحیث مدیر عمومی ســــوانح دروزارت آب و برق آنـــزمان اجرای وظیفــه می نما یـــــد.
وی در سال1354 با دیدن  یک خواب روحــــا نی ذوق شعری را  در خود احساس و به ســــــــرود ن شعر میپردازد . که از آنزمان اشعارش  در داخـــل کشور در روزنا مه های  انیس , پامــیر, بیــــــــــدا رمزارشریف, فاریاب, آرمان ملی,جریده ء ملی نگاه,مجلهء ژونـــدون,مجــلهءآواز ,میرمن و در خــارج از کشور در روزنامه های تاجکستان , مجلهء معتبر بخارا در ایران , وحدت ملی و گد واله درمــسکومجلهء پژواک, بانوان ایرانیان , پنجره, راه نو در هالند و پرستو هادر دنمارک بنشر رسیده اســـت.
اشعار عزیزه عنایت  به سبک خراسانی در قا لب عروض در بحر های هــزج و متــقارب به شکـــــل غزل, مثنوی ,مخمس , قطعه, حمد و ثنا سروده شده است. وهمچنان در سالها ی اخــــیرمـــقا لات و اشعار و ی در سا یت های آریائی , مشعـــل , جنبش ملی اسلامی , جـام غورو پرستو ها نیـــــــــــز منتشر میگــــــــــردد. و در سبک جدید( شعر سپید ) نیز سروده های دارد .
در سال 2003 میلادی مجموعه اشعارش بنام ( سیر زندگی ) از چاپ برآمـده وبـــدستــــرس علاقه مندانش قـــــرار گرفته است . وی از سال 1364 – الی 1371  هجری شمسی  نزد استاد بزرگـوار عبدالحــمید اسیر مشهــــوربه ( قندی آغا) بیدل شناس معروف کشور افتخار درس بیدل شناسی ,علم عروض ولازمهء پنج گــانهء شعر را کسب نموده است.  موصوفه در سال 1372 هجری شمسی  نظربه شرایط نا مساعد کشــورش را تر ک و پناهنده ء کشور هالند میگردد که تاکنون درهمان  کشور بسر میبرد.
وی دارای دوپسرو دو دختر  میبا شد .
اثار چاپ شده از قلم این شاعره :

سیر زندگی
فروغ سحر
آثار که آماده چاپ دارد :

مجموعهء اشعار
مجموعهء داستان
مجموعهء مقالات و این هم نمونه ء  کلا مش
**    جلــــــوه هـــای  زندگی **
 جلـــوه های زند گــی را رنگ , رنگ دیگــر است
گه چون گل میـــنوازد گه نا خـــن خنجــــــر اســت
در هوای مرغ د ل نـــــتوان پــرو با لــــی گشــــود
ورنه این بسمل بدا ن حالست که شورش درسراست
 نغمه ء پــرســـوز و ساز زند گی تــار غـــم اســــت
تار هــای عیــش و مستی را نـــوای کمتـــــر اســت
ســــا قــــیا جامی بـــــده از بـــاده ء صـــا حبـــدالان
کان می اهـــل نظر همچون  شـــــراب کو ثـــر است
 پیشه ء ایـــــام در کـــــا ر دل و بـــــا اهــــل عشــــق
بــــــازی طفلانه و رنـــگ جـــدا ئی در بـــــر اســت
 در کشا کش هـــــــای  دهــــر  پر زاندوه و فســــــون
دایـــــما مارا چــو  دری دانـــهء چشــــم تـــر اســــت
در هـــوای عشـــق جـــا نان سو ختیـــم ما خو یشــــتن
خرمن جـــــان را نگــــر کآخـــر چسان خا کستر است
تا به دامن اشـــک غم  دارم (عزیزه) چـــــون گهـــــــر
از فروغـــش شــام تارم چــون شبــــی پر اختــر اســت

عزیزه عنایت