آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Saturday, February 26, 2011

خشونت علیه دختران و زنان

داکتر راضیه هوتکی

خشونت وبازهم خشونت علیه زنان،مادران،خواهران و دختران
یادی ازسوگوارشدن صدها مادرهراتی که دختران جوان شان بنا برجبرخانواده ومخصوصا مردها ی آنها خود را به آتش کشیدن و سوختاندن ، یادی ازکمپ ها دشتهای گرم وسوزان پاکستان ، شرایط بد ایران ،از غم، رنج ،بدبختی های که جنگ افروزان وجنگ سالاران طی دهه اخیردرحق زنان افغان کردند، بی حرمتی هاییکه در خاطره زنان معصوم و مظلوم وبا عاطفه افغان به یادگار مانده و از آنها حماسه ساخته شده است باتاسف که اینها تنها  قصه های دیروزی نیست امروز هم فاجعه آفرید.
از گذشته های دور زن افغان را ه به نظاره بگیریم که درکدام شرایط زنده گی داشت و دارد ،گذشته دور ونزدیک زن افغان با امروز وی چه فرقی دارد؟ درتمام تاریخ زنده گی زنان جز رنج و غم ازجهان هستی چه دیده اند ؟
یادآورباید شد که زن افغان را به عنوان برده به زنجیربستند و درمحضرعام دراستویدیوم ورزشی مورد فیرگلوله قرار دادند، یاد کنیم که مادرحامله را نگذاشتند شفاخانه برود و طفلش در بطنش جان سپرد. و با   پوشانیدن چادری تنفس هوای آزاد را که یک عنصر رایگان است از وی گرفتند .
موج ترور ، وحشت ،ناامنی ، آدم ربایی و گرو گانگیری ، قوماندان سالاری و اقربا پروری ، بیکاری ، اعتیاد به مواد مخدره ، همه اینهاراهیچکس فراموش کرده نمی تواند که اشغالگران غربی بااشعار آزادی افغانستان از بنیاد گرایی ونجات زن از چنگال بیعدالتی برسرزمین ما تاختند . اینک شاهد هستیم که نه تنها کاری برای نجات زن افغان انجام ندادند. بلکه حمایت وسیع از ارتجاعی ترین گروههای مذهبی زمینه نابودی نقش زن افغان راکه یک رکن اساسی جامعه بود مساعد ساختند . درافغانستان به طورمشخص زنان اسیرپیش ازپیش قواعد منسوخ قرون وسطایی  گردیده . تاثیر ماهیت این قواعد که دراکثر موارد درتقایل باآ زادی زن وتامین حقوق مساوی آن هابامردان میباشد وهرنوع گرایش به سوی یک جامعه باز وسیکو لاررا نا ممکن میسازد.
انتصاب تعداد محدود از زنان وابسته به جریانهای مختلف به معنای تامین حقوق زن نبوده و نخواهد بود بااشغال قدرت توسط جهادیا در 1992: م عملا آنچه را که دولت و( ح .د. خ. ا ) برای شکلگیری یک حرکت استواربه نفع زنان کشور هسته گذاری کرده بود ازبین رفت و زن از موقعیت اجتماعی ، اقتصادی وسیاسی خود صرفا به برده های جنسی و ستمکش مبدل شد واین همه تغیرات دربرابر چشمان و حتی بااشتراک آنهای صورت گرفت که خودرا مدافعان حقوق بشر ودموکراسی درجهان میدانند وهرروز خون هزاران انسان را درنقاط مختلف جهان به همین نام می ریزند .پالیسی حاکم دررژیم کابل عملأ در ضـدیت ، سهمگیری فعال زنان درعرصه تولید و رشد اقتصادی آنان میسر میکند بیش از 3 میلیون بیوه زنان  ناشـی از جنگ خانمانسوزتأمین کننده ضروریتهای و متکفل مصارف زنده گی فامیل خویش میباشند .
خوشترین هدیه یی که رژیم موجود افغانستان تحت حمایت منادیان جهانی دموکراسی ، به مادران و خواهران خود پیشکش کرده است . تسجیل اسارت ونابرابری شان بامرد درهمه قوانین نافذ کشور است .به مادران ،خواهران  و دختران خود اگر سخاوتی کرده وآزادی هم داده است . دوراه را دربرابر شان قرار داده است. یاباید به عنوان برده جنسی و شریک بالعفل مافیای مواد مخدرو قاچاق اسلحه مطرح باشند و یادست به گدایی و تسلیمی به شرایط رقتباربی عدالتی بزند و دربرابرهیولای گرسنه گی فرزندان شان، تن به خود فروشــــــی بدهند.کدام زن و به اصطلاح نما ینده زن افغان درپارلمان کشور صدای اعتراض خود را دربرابراین واقعیت تلخ بلند کرد که چراوکدام عوامل باعث شده تا50 هزار زن افغان برای فرار از فقر جانگداز آمادگی خود را برای خودکشی وخود سوزی اعلام کنند علم کردن چند زن محدود و همنظر باارتجاع مذهبی درساختار رژیم کنونی ،فقط به صحنه تیاتر میماند که نی هنرپیشه به نقش خویش باور دارد و نی بینده به محتوا این تیاتر پی برده میتواند .
تماشای, وحشت زا و یک واقعه دلخراش در دو صحنه چنان تکان دهنده که انسان را خیلی متاثر و حتی وضع بیننده به تخیل یک انسان نمی گنجد که در قرن بیست ویک چنان یک عمل جنـــایت  آمیزدر دورترین ومنزوی  ترین منطقه جهان به وقوع بپیوندد. اهالی بی خرد منطقه نیز که بنا به  فـــتوای کور کورانه یک ملای بی سواد که خودرا پیرو طالب میداند و روش مذهب خشونت طلب  وهابی راتعقیب میکند این عــمل راانجام دادند دراین جنایت شریک بوده، با تاسف عمیق دراین جمعیت حتی یک  شخص هم پیدا نشد که فـتوای ملا ی بی دانش وبی معرفت که بدون محکمه که مخالف قانون جزای مملکت و مغایر شئونات مذهبی وفرهنگی کـــشور است مردم را از این رسوم ناپسند بر حذر دارد.       
گرچه در بعضی از ویپ سایت های افغانی مشاهده این ودیدو ، درپایان عمل سنگـسار یک مرد بی خرد به زن جوان که از شدت درد زخم های سنگسار بخودمپیجید نزدیک شده وبا تفنگ دست داشته درسروصورت این زن دوفیر نمود وبه زندگی اش خاتمه داد به تعقیب آن جوانی را که مشت های آن بسته بود نیز در همان محل مانند صدیقه جوان سنگسار نمودند. نشرشد ولی طوری که شاید وباید از جانب اهل قلم واندیشه بازتاب گسترده داده نشد که قابل تاثراست موسسات حقوق بشرافغانستان وگروپ جنایت مقابل بشردرمورد این واقعه حیرت انگیز وگــــیچ کننده به مقامات دولتــــی  افغانستان چه  پروتست قانونی شده است ؟